- Home
- Black Math
- Reviews
Opinions
Here you can see which messages Black Math as a personal opinion or review.
¿Qué Culpa Tiene el Karma? (2022)
Alternative title: Don’t Blame Karma!
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Doorsnee romcom met de dochter van Eugenio Derbez, die een aardige rol weet neer te zetten. Het verloop van de film valt natuurlijk al na de eerste scènes compleet te voorspellen, maar de uitwerking is goed en de atmosfeer is aardig, waardoor de voorspelbaarheid me niet teveel irriteerde. De kledingstijl in de film is helaas niet zo geweldig, ik geloof dat Aislinn Derbez daar zelf bij betrokken was. Het maakt me niet veel uit voor de waardering van de film. 2,5*.
(500) Days of Summer (2009)
Alternative title: 500 Days of Summer
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Bij deze film kreeg ik echt zo'n Lily Allen gevoel en het verbaast me ergens dat zij niet in de soundtrack opduikt. Zij is echt zo'n zangeres waarvan ik het niet vervelend vind om naar te luisteren als ze op een hitradiozender voorbijkomt, omdat haar muziek goed in elkaar zit en ze alternatiever is dan de meeste andere artiesten die je daar hoort, maar waar ik nooit een cd van zou kopen omdat het niets meer brengt. Het is alleen binnen het kader van hitradiomuziek redelijk alternatief en "hip", buiten dat kader zijn er genoeg artiesten die stukken interessanter zijn.
Eenzelfde gevoel heb ik bij deze film. Het zit vakkundig in elkaar, voelt ook wel fris en "hip" aan binnen het kader van romcoms, maar meer ook niet. Hetzelfde valt te zeggen voor de soundtrack, voelt ook "hip" aan, maar nergens echt risicovol. Ik had deze film ook nooit opgezocht, ware het niet dat ik de verveling van een vliegtuigvlucht van 10 uur moest zien te verdrijven.
Van die verveling heeft de film me wel degelijk anderhalf uur lang kunnen verlossen, want het was met name vermakelijk hoe er tussen de verschillende dagen gesprongen wordt om bijna identieke situaties maar dan de ene in majeur en de andere in mineur. Verder werd er aardig gebruik gemaakt van splitscreens. Voor mijn gevoel waren deze aspecten net het sausje die de film hipper dan andere films in het romcom-genre doen aanvoelen.
Gordon-Levitt kende ik alleen van een nieuwsbericht op internet waarin vermeld werd dat hij ergens uitgekozen was als de meest aantrekkelijke man ter wereld. Daar was wel weer een dusdanige foto bij geplaatst dat ik sterk mijn vraagtekens kreeg bij die verkiezing. In deze film ziet hij er in ieder geval erg sympathiek uit en komt ook als zodanig over. Deschanel vind ik persoonlijk een mooie vrouw, maar ik moet wel zeggen dat ik nou niet echt begrijp waarom zij de universele x-factor zou hebben zoals wordt gesuggereerd in de introductie.
Uiteindelijk een film die niet verveeld, maar waarvan ik me afvraag of hij me lang zal bijblijven. En uiteindelijk kleurt de film toch iets teveel binnen de lijntjes. 2,5*.
10 Things I Hate about You (1999)
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Jaren geleden zag ik grote posters op de Amsterdamse Stadsschouwburg voor de voorstelling "Het Temmen van de Feeks" met Halina Reijn, waarvan ik destijds al afvroeg waar dat over zou gaan. Ik ben zeker geen Shakespeare kenner, vandaar. Het boeide me nu ook niet zo erg dat ik kaarten wilde kopen, en bovendien was ik te lui om die titel te googelen. Maar goed, het blijkt dus dat deze film op dat toneelstuk gebaseerd is.
Dat valt ook wel een beetje terug te zien in elementen als een vader die zijn dochters wel heel erg controleert, en leerlingen die zich aandienen als bijlesleraar om die controle te omzeilen. Voor de rest is dit toch vooral een typische tienerkomedie. Audiovisueel stelt het niet veel voor. Eén aardig shot, namelijk het dwarrelen van de aankondigingsbiljetten in het trappenhuis; muzikaal is de film zelfs rampzalig te noemen. Desondanks een luchtig filmpje dat makkelijk wegkijkt, met dank aan de hoofdrolspelers Stiles and Ledger, die het boeiend weten te houden. Als geheel uiteindelijk toch te mager. 2*.
12 Travaux d'Astérix, Les (1976)
Alternative title: Asterix Verovert Rome
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
De derde film die ik tijdens een Asterix-marathon gisteren met twee vrienden heb gezien. Het oorspronkelijke idee was om deze film te bewaren voor het laatst, maar na het Asterix en de Knallende Ketel-fiasco was het verlangen naar één van de twee films die we als beste beschouwen (de ander is Asterix en Cleopatra) te groot om nog langer te wachten.
Het begint al goed met Hoefnix, de smid, die vier Romeinen achtereenvolgens met een enkele vuistslag de grond is slaat. Erg droog. De rest van de film is vrij uniek, want niet gebaseerd op de stripalbums. Dit is echter geen nadeel, er is nu immers volop tijd voor een overdaad aan vermakelijke onzin.
De film kent vele hoogtepunten, met name door sommige one-liners en opmerkingen als "Bij Osiris en bij Apis, je bent een everzwijn" van de hypnotiseur, "Stilte, bij mij!" door Jupiter, of opmerkingen over laagvliegende vogels door Obelix, die vaak de meest droge opmerkingen op zijn naam heeft. Verdere hoogtepunten zijn het eiland van plezier, de krokodillen die verdwaasd aan de onzichtbare lijn hangen en natuurlijk het huis waar je gek wordt. Ook leuk is de laatste opdracht waar het hele dorp inclusief kippen zich in de arena van het Colosseum begeeft. Tenslotte een anticlimax: was het dan maar allemaal een tekenfilm?
Heerlijke onzin dus, ruimschoots 4* waard.
12 Years a Slave (2013)
Alternative title: Twelve Years a Slave
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Met alle Black Lives Matter protesten is dit natuurlijk een zeer toepasselijke periode om deze film te zien. Momenteel leef ik ook op een toepasselijke locatie, namelijk in het Zuiden van de VS, waar deze film grotendeels plaatsvindt.
De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Solomon Northup en na op internet over zijn leven gelezen te hebben, is duidelijk dat deze film zijn boek vrij nauwgezet volgt. Het resultaat is een film die indrukwekkend en afschuwwekkend is wat gebeurtenissen, waar zwarte mensen op alle manieren misbruikt en mishandeld worden, en waar iedere zwarte mens op zichzelf stond om te overleven. Dit culmineert in het hoogtepunt van de film waarin de hoofdpersoon opgeknoopt aan een boom hangt, maar nog wel net zijn tenen op de grond kan zetten, terwijl om hem heen het leven gewoon doorgaat.
Het probleem dat ik vaak met dit soort films, waaronder ik ook met holocaustfilms schaal, heb is dat het inderdaad allemaal indrukwekkend is qua gebeurtenissen, maar dat dat nog niet automatisch een goede film maakt. Hier wordt er veel waargenomen, maar weinig gecreëerd, wellicht afgezien van de genoemde scène. Niettemin is de toon van de film goed, het is natuurlijk zwaar dramatisch, maar zeker niet overdramatisch, wat een averechts effect zou hebben gehad, waardoor ik op 3* uitkom.
127 Hours (2010)
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Goed! De intro met de split screens zet alvast de toon voor een film die visueel erg interessant is. De canyon oogt erg fraai en de ontdekkingsreis van de hoofdpersoon is dan ook een waar genot, waar natuurlijk op hardhandige wijze een einde aan komt. Doordat we dan op een enkele locatie vastzitten, is het dan onvermijdelijk dat de film visueel een stapje terug moet nemen, maar toch zijn er nog steeds interessante momenten, bijvoorbeeld door close ups van mieren.
Het plot is verder niet diepgaand en hoewel er op het verleden van de hoofdpersoon ingegaan wordt, wordt zijn karakter maar weinig uitgediept. Niettemin weet Franco zijn rol goed in te vullen, toont de nodige humor waardoor het allemaal aangenaam om te volgen blijft. 3,5*.
13 Going On 30 (2004)
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Een film met een uitgangspunt dat ik eerder heb gezien in Big met Tom Hanks maar nu vanuit een vrouwelijk perspectief. De moraalles van echte vrienden zijn belangrijker dan populariteit hangt natuurlijk om de hoek, maar desondanks weet de film het luchtig te houden en te vermaken, wat voor een groot gedeelte ook komt door de wijze waarop Garner haar rol van Jenna invult. Ik ben geen grote fan van haar, maar dit doet ze erg goed. Christa Allen, die de jonge versie van Jenna speelt, lijkt overigens heel erg op Garner.
Ook is het interessant te zien hoe in deze film omgaat met relaties van het kind dat ineens volwassen is. Waar Hanks in Big zich vol stort in de romantiek, waarbij ook op seks wordt gezinspeeld, moet Garners personage helemaal niets van volwassen mannen en seksualiteit weten en lijkt eerder geïnteresseerd te zijn in dertienjarige jongens. In beide gevallen voelt het een beetje raar aan, al is in zekere zin de keuze die deze film maakt wat meer onschuldig.
Verder het is allemaal niet hoogdravend of speciaal, gewoon een redelijke film ter tijdverdrijf. 2,5*.
1BR (2019)
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Ja aardig. Het is een beetje The Handmaid's Tale-light, want in die serie draait het ook om het je gedwongen aanpassen aan een samenleving, waarbij je voortdurend op de vingers gekeken wordt. Hier wordt de hoofdpersone overigens ook gedwongen aan iemand gekoppeld.[/i]
Maar light dus, de sfeer is redelijk beklemmend, maar niet zo erg als bij The Handmaid's Tale. Het einde is overigens sterk, denk je dat ze ontsnapt is, blijkt de hele buurt vol te zitten met die gekken.
3*.
2001: A Space Odyssey (1968)
Alternative title: 2001: Een Zwerftocht in de Ruimte
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Een film die ruimschoots ingehaald is door de tijd.
Ik heb 2001: A Space Odyssey zo'n tien jaar geleden al eens gezien, naar aanleiding van een artikel in de Kijk, waarin HAL-9000 als voorbeeld werd opgevoerd van een (te) intelligente computer die een gevaar voor de mens is. Kan me herinneren dat ik toen ik de film uiteindelijk zag ik de uitwerking daarvan maar slapjes vond, vooral het gebrek aan spanning tijdens de confrontatie, en het slappe geouwehoer van HAL als hij wordt uitgeschakeld. Maar vooral vond ik de film oersaai.
Aangezien dit de favoriete film van Gaspar Noé schijnt te zijn en ik recent Eyes Wide Shut van Kubrick met 5* heb beloond, leek het me een mooie aanleiding om de film toch nog eens een kans te geven. Het goede nieuws is: met de muziek zit het meer dan goed. Also Sprach Zarathustra van Richard Strauss is natuurlijk een fantastisch episch stuk om zo'n hoogdravende film mee te beginnen. Wat velen niet weten is dat het stuk nog een half uur doorgaat, maar dat is eigenlijk ook best de moeite waard. Heb zelf het volledige stuk met twee verschillende orkesten gespeeld en het blijft geweldig. An der schönen blauen Donau van Johann Strauss Jr. (geen familie van Richard) is misschien wel de mooiste Weense wals ooit geschreven. Maar het hoogtepunt is de muziek van Ligeti, die werkelijk fascinerend is en een fantastische sfeer neerzet. Niet toevallig deed zijn muziek dat ook al in Eyes Wide Shut. Sterke soundtrack dus met als enige kritiek wellicht dat de muziek spaarzaam te horen was.
Ik kan me heel goed voorstellen dat men 40 jaar geleden deze film overweldigend vond, want moet je nagaan: Neil Armstrong moest z'n eerste kleine stap voor een mens, grote stap voor de mensheid nog doen, het grote publiek was waarschijnlijk grotendeels onbekend met gewichtloosheid en de gevolgen van een overintelligente computer, en zo'n tripscène zal er ook wel niet eerder gedaan zijn. Echter, ik leef in het nu en het maakt allemaal geen indruk meer. De interactie tussen mens en computer is wat mij betreft beter uitgewerkt in Ghost in the Shell, na Enter the Void maakt zo'n tripscène ook nog maar weinig indruk, en voor mij is het ook niet nodig dat Kubrick z'n scènes zo ontzettend lang uitspant om gewichtsloosheid te verkennen. Bovendien worden veel scènes zo ontzettend langdradig, wat trouwens ook geldt voor veel andere scènes die niet direct iets met gewichtsloosheid te maken hebben. Ja, ik vind het gewoon saai om een mannetje heel langzaam in of uit z'n capsule te zien klauteren, had voor mij allemaal niet gehoeven. Het maakt ook dat het plot erg mager wordt vergeleken met de lange speelduur. Toch zitten er soms nog wel mooie beelden bij, al blijven de saaie beelden met saaie statische camerastandpunten in de meerderheid.
Verder blijft het nadeel van oude SF-films dat de moderne techniek de techniek uit de film heeft ingehaald. Om Gaspar Noé er (waarschijnlijk onwillig in dit geval) met de haren erbij te slepen: De tijd maakt alles kapot. Het is te zien dat leds toen nog niet bekend waren terwijl alles er nu mee volzit en ook de schermen zien er zo verschrikkelijk verouderd uit. Ach ja, Star Wars heeft er ook last van, maar kan dat tenminste compenseren met de fun van het schieten op stormtroopers. Al komt hier ook het Chewbacca-gevoel op als ik die apen zie: overduidelijk mannen in pakken.
Aardig om deze SF-pioniersfilm na tien jaar weer eens gezien te hebben, maar de komende tien jaar hoef ik hem niet nog eens te zien. 2* voor de muziek en enkele mooie beelden, en dan heb ik het idee dat ik gul ben.
2046 (2004)
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Na meer dan tien jaar weer eens een herziening na gisteren In the Mood for Love herzien te hebben. Ik begrijp nu dat er nog een eerdere film is, Days of Being Wild, die ik helemaal nooit gezien heb, dus heb ik alsnog niet alle films die met 2046 samenhangen gezien.
2046 is in ieder geval visueel fraai, met name de futuristische scènes, maar ook de jaren 60 scènes. Die laatste scènes zijn wellicht nog wel beter dan de soortgelijke beelden in In the Mood for Love en toch vind ik die laatste film beter dan deze. Het thema van die film, een onbereikbare liefde, spreekt me meer aan, raakt me meer dan het thema van deze film, hoe verder te gaan met je leven na die onbereikbare liefde. Ondanks dat 2046 diverse seksscènes heeft en In the Mood for Love geen, broeit die laatste film veel meer, er is meer onderhuidse spanning, waardoor de atmosfeer me beter bevalt in die film.
Niettemin zijn er ook in deze film de nodige emoties en met name Zhang speelt een sterke rol wat dat betreft. Ook prima acteerwerk van Leung, overigens, maar zijn karakter in deze film (in tegenstelling tot de voorganger) spreekt me minder aan.
Verder een prima soundtrack, die wat diverser aanvoelt. Casta Diva uit de opera Norma van Bellini komt regelmatig voorbij. Ook hier weer Nat King Cole, maar dit keer gelukkig geen Spaanstalig lied, maar zijn Christmas Song. Toepasselijk gezien dat veel meeste scènes zich afspelen op een kerstavond.
In the Mood for Love heb ik opgehoogd van 4* naar 4,5*. Het is blijkbaar stuivertje wisselen, want bij deze film doe ik er juist een halfje van af, omdat de impact ervan gewoon wat minder is dan bij In the Mood for Love. 4* dus.
21 (2008)
Alternative title: 21: Las Vegas
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Erg matig.
Het begin zag er leuk gestileerd uit, maar de rest van de film was visueel veel meer standaard. Soundtrack bevat veel "hippe" muziek uit die tijd zoals MGMT en Peter, Bjorn and John. Tja, wel aardig, maar niet meer dan dat.
Het onderwerp is zeker interessant, jammer dat het plot het laat afweten. Het eerste half uur waar de hoofdpersoon overtuigd moet worden is ronduit saai. Daarna loopt het gesmeerd, waarna je weet dat het ergens mis moet lopen, want een film zonder drama is natuurlijk geen film. Hier gaat het dus mis omdat de hoofdpersoon, die verder erg berekenend overkomt, ineens besluit de regels overboord te gooien en te gaan gokken. Dit is gewoon karaktermoord, want erg weinig karakteristiek voor het personage zoals het opgebouwd is. De verklaring van het personage dat hij zelf ook niet wist waarom hij dat deed is weinig overtuigend.
De verdere afloop kan uitgetekend worden zoals het in zoveel films gaat: Hij bereikt rock bottom, maar uiteindelijk komt natuurlijk alles goed. De twist zag ik aanvankelijk niet aankomen, maar vanaf het moment dat Spaceys personage nogal erg makkelijk overtuigd wordt om mee te spelen, is het meteen duidelijk dat er dubbel spel gespeeld wordt.
Acteerwerk is verder niet slecht, maar weet weinig aan te spreken. Zelfs Spacey, die ik toch altijd wel een erg aansprekend acteur vond, weet de boel niet te verheffen. Ik vroeg me overigens wel de hele tijd of hij de jonge acteurs hij op de set ook lastig heeft gevallen, maar dat staat verder los van de film.
Kortom, weinig subtiel en voorspelbaar. 1*.
21 Grams (2003)
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Tja, wel aardig acteerwerk, maar bij het plot en structuur heb ik toch een beetje mijn bedenkingen. Het plot is an sich vrij simpel en rechttoe-rechtaan, en dan voelt het een beetje makkelijk om voor een niet-lineaire structuur te kiezen om het plot interessanter te laten lijken dan het werkelijk is. De niet-lineaire structuur zorgt er ook voor dat de kijken even moet puzzelen, maar na verloop van tijd is het wel duidelijk wat er speelt. Zodra dat punt is bereikt, is eigenlijk ook meteen voorspelbaar hoe de film zal aflopen, en dat is natuurlijk een beetje jammer.
Een aantal grote namen als acteurs, en het acteerwerk is ook zeker in orde. De beelden zijn vrij gritty, ik vond het er wel sfeervol uitzien, maar uitzonderlijk is het niet. 2,5*.
22 Mei (2010)
Alternative title: 22nd of May
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Gezien de hoge verwachtingen die ik had na Ex Drummer en enkele reacties van users die ik hoog heb zitten een lichte teleurstelling, maar verder wel een goede film.
Het eerste dat opvalt is dat Mortier nog meer dan in Ex Drummer lijkt te beseffen dat film een audiovisueel medium is. De scène na de ontploffing is bijzonder sterk, al moet ik wel denken aan bijvoorbeeld The Pianist waar een soortgelijk geluidseffect is gebruikt. Bij 22 Mei blijft het hier niet bij, want de aandacht voor het geluid verslapt niet in het vervolg. Beelden zijn wat mij betreft ook prima verzorgd, wat dat betreft heeft Mortier de lat voor zichzelf niet lager gelegd in vergelijking met Ex Drummer,
De verhaalstructuur vond ik aardig. Aan het begin was het wat mij betreft nogal wazig, maar uiteindelijk is het wel duidelijk hoe de vork in de steel zit met dode mensen die rondlopen en zichzelf in flashback terugzien, waar dit eerder in de film veel minder duidelijk in beeld wordt gebracht. Daardoor heb ik toch een beetje het gevoel dat Mortier op het einde iets teveel uitlegt en bepaalde zaken toch wat meer in het midden had kunnen laten, zoals hij dat in het begin wel deed.
Maar wat vooral jammer is, is dat de personages maar matig weten te ontroeren, daar leer ik ze in ieder geval niet goed genoeg voor kennen, en hun handelingen zijn ook niet poëtisch genoeg om dit te compenseren. Het stukje Matthaüs Passion tijdens de aftiteling, wat waarschijnlijk bedoeld is om het gevoel van drama te versterken, werkte ook totaal niet bij mij, maar dit heeft ook voor een groot gedeelte te maken met de antieke opname van Günther Ramin die men heeft gebruikt en die werkelijk verschrikkelijk klinkt. Had dan de opname van Herreweghe genomen, wat mij betreft heeft die een van de mooiste opnames van de Matthaüs opgenomen, en het is nog een Belg ook.
Uiteindelijk heeft de film genoeg te bieden om te boeien, te weten het concept en de audiovisuele uitwerking, maar mist toch een beetje het gevoel voor een hogere waardering. 4*.
27 Dresses (2008)
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Heigl schijnt persona non grata in Hollywood te zijn omdat ze naar verluid een nogal moeilijk karakter heeft, maar hier zet ze in ieder geval een prima rol neer. Een hoogtepuntje van deze verder matige film, want meer dan een standaard romantische komedie die het boekje trouw volgt is dit niet.
Diepgaand is het al helemaal niet, alleen al getuige van de ruzie tussen de zussen, die heel rustig uitmondt in zelfreflectie, wat verre van geloofwaardig is. Wel is het degelijk gemaakt, heel erg zoetzappig is het ook weer niet, en er zijn geen vreemde en geforceerde kunstgrepen om van de gebaande wegen af te wijken en dat maakt de film meer waard dan het minimum. 1,5*.
3-4x Jûgatsu (1990)
Alternative title: Boiling Point
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Zeer vermakelijk Kitano. Het ontbreken van de muziek valt op, maar is niet storend, zeker met het cheesy Satie muziekje uit Violent Cop nog in het achterhoofd.
Kitano zelf is gortdroog in deze film. Wat een ongelooflijk grote idioot, meer nog dan in zijn andere films lijkt het. Toen hij homoseksuele neigingen vertoonde in de film had ik wel zoiets van "wtf?" omdat ik het totaal niet had verwacht, het leverde hilarische taferelen op.
De beelden waren maar matig, zeker met zijn latere films in gedachten. Erg mat en het leek ook niet altijd even vloeiend te zijn. Desondanks een leuke film.
300 (2006)
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Gebaseerd op een strip van Frank Miller, die we ook kennen van Sin City en qua stijl lijkt het er zeker op. Over de top hoe sommige "mensen" eruit zien en bewegingen van de personages die niet geheel natuurgetrouw lijken te zijn alleen in stripboeken mogelijk lijken te zijn. En vooral het licht ziet er erg onnatuurlijk uit, maar is verre van lelijk. Ik kan in ieder geval wel van de stijl genieten.
Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de mythologieën en de geschiedenis van het oude Griekenland. Op school volgde ik Grieks en de schrijver die centraal stond in mijn eindexamen was Herodotus, wiens werk voor zover ik weet de hoofdbron voor de geschiedschrijving van de Slag bij Thermopylae vormt.
Er wordt natuurlijk met de waarheid gespeeld, maar toch leuk om een aantal bekende quotes uit de geschiedenis terug te zien zoals "Kom terug met je schild of op je schild," of de laconieke opmerking van een van de Spartanen nadat verteld is dat de Perzen zoveel boogschutters hebben dat ze de zon kunnen verduisteren met al hun peilen "mooi, dan kunnen we in de schaduw vechten." Maar het blijft wel een beetje vreemd om de Spartanen voorgesteld te zien als de vechters voor vrijheid, terwijl er in tegenstelling tot Athene geen democratie was, ze een soort mierenmoraal erop na hielden en aan postnatale abortus deden.
Maar goed, met de gedachte dat dit een stripverfilming is in het achterhoofd zijn die bezwaren makkelijk te negeren, want vooral is dit fijne actie met als hoogtepunt twee Spartanen die in een longshot gevolgd worden terwijl ze Pers na Pers na Pers door de gehakpers halen. Wel wat jammer van de muziek die soms overdramatisch is en in de eindscène waaraan koning Leonidas aan zijn vrouw denkt en we de flashbacks met vrouw en graan zien (hallo Gladiator!) is helemaal jammer, net als dat het einde voor de Spartanen nogal abrupt was.
Over het algemeen echter fijn vermaak. 3*.
3000 Layla (2015)
Alternative title: 3000 Nights
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Erg matige film, die vrij fragmentarisch is, en die niet echt een doel lijkt te hebben behalve erbarmelijke omstandigheden voor Palestijnen in Israëlische cellen aan te kaarten. Dat gegeven is te mager voor een speelfilm als ook de hoofdpersone maar weinig interessant is. 0,5*.
3096 Tage (2013)
Alternative title: 3096 Days
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Naar aanleiding van Room en Girl in the Basement ook deze film gekeken. Waar laatstgenoemde film opde Fritzl zaak gebaseerd is, is 3096 Days op de Kampusch zaak gebaseerd. Room lijkt meer een film te zijn die losjes elementen uit beide zaken combineert. Net als in Girl in the Basement en in tegenstelling tot Room draait het hier meer om het leven tijdens de gevangenschap dan het leven na de ontsnapping. En ondanks dat Room slechts losjes op de genoemde zaken gebaseerd is, steekt de film flink boven de andere films uit, met name door het veel betere acteerwerk en het camerawerk. Van de drie films heeft 3096 Days veruit het minste camerawerk en acteerwerk. Daarom krijgt deze film van de drie de laagste waardering. 1*.
37 Sekanzu (2019)
Alternative title: 37 Seconds
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Sterk drama, dat gelukkig niet te zwaar is. De film heeft enige raaklijnen met Miss Hokusai, namelijk in de vorm van een jonge vrouw die tekent, maar voor haar artistieke ontwikkeling de fysieke liefde moet leren kennen. Althans, daar lijkt het aanvankelijk op uit te draaien, maar uiteindelijk draait het vooral om een gehandicapte jonge vrouw die haar weg in het leven probeert te vinden. Dit wordt op een mooie, oprechte manier gedaan met goed acteerwerk, met name van de hoofdrolspeelster die in het dagelijkse leven echt gehandicapt is. Ik dacht aanvankelijk dat haar hoge stemmetje op een gegeven moment me zou gaan irriteren, maar dat viel gelukkig mee.
De beelden zijn verzorgd, maar niet veel meer dan dat. Af en toe een mooi shot, dat wel. De soundtrack is wat meer opvallend, want elektronisch, maar op een subtiele wijze. Al met al een erg prettige kijkervaring. 3,5*.
40 Year Old Virgin, The (2005)
Alternative title: The 40-Year-Old Virgin
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Meh. Het uitgangspunt is al niet zo grappig en dan weet je al dat je in een hoop flauwigheden terechtkomt. Verder een romantisch plot dat de standaardformule volgt: er is chemie tussen de twee karakters, maar door een misverstand komt het tot een breuk, waarna het uiteindelijk toch weer goed komt. Zo afgezaagd. Enige humor die me nog een beetje aansprak was afkomstig van de collega's. 1*.
46-Okunen no Koi (2006)
Alternative title: Big Bang Love, Juvenile A
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
De volle mep voor dit visuele pareltje. Vanaf de eerste scene is het schitterend. Bijzonder smaakvolle decors en belichting, met als hoogtepunt de blauwe verhoorkamer met daarin de fluorescerend geel geklede gevangene. Maar er is zeker nog veel meer pracht in deze film, zoals de piramide en de raket, de danscene en de vlinder. Geweldig.
En dan lees ik achteraf dat het een film van Miike is. Dat was me helemaal ontgaan. Ik had nattigheid moeten voelen toen ik de vader uit Visitor Q rond zag lopen, maar desondanks is het geen moment in me opgekomen dat het een Miike-film zou kunnen zijn. Vergeleken met wat ik eerder van hem heb gezien (Koroshiya 1, Visitor Q, Gozu en Zebraman) is dit geheel andere koek. Visueel zoveel sterker. Leuke verrassing. De eerste keer dat ik 5* uitdeel aan een Miike, dat hij er maar meer als deze mag maken.
5 to 7 (2014)
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Aardig. Marlohe weet me helemaal in te pakken, aan de andere kant snap ik niet echt wat haar karakter in Yelchins karakter ziet, die weliswaar gevat is (zonder glad te zijn) en natuurlijk ook talentvol, maar tegelijkertijd helemaal geen partij voor haar is. Niettemin als je hun relatie maar gewoon aanvaardt, is het interessant om te zien. Leuke dialogen, dito karakters, ook de bijpersonen. Met name de vader die net zo gevat is, maar ook de editor, die op haar wijze ook een erg charmant is en eigenlijk veel beter bij de hoofdpersoon zou passen.
De beelden zijn niet erg bijzonder op een first-person shot na, wat de ongemakkelijkheid van de hoofdpersoon visueel goed uitbeeldt. Het grootste probleem dat ik bij deze film heb, is de soundtrack die op de dramatische momenten even flink aanzwelt, alsof we eraan herinnert moeten worden dat het dramatisch is. Dat kan en moet veel subtieler en kost de film helaas punten, want het gaat ten koste van de impact. 3*.
50 First Dates (2004)
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Romcoms zijn nou niet bepaald mijn favoriet soort films, en aangezien de formule flink uitgemolken is, wijkt men vaak uit naar ongewone tot bizarre uitgangspunten. Vaak eerder bizar dan ongewoon.
Deze film valt maar deze film was voor dit genre nog behoorlijk degelijk. Niet echt supergrappig en af en toe vliegt het wat uit de bocht met slapstick (Barrymore die Schneider achterna gaat met een honkbalknupper bijvoorbeeld, maar over het algemeen heerst er een prettige sfeer en lijkt er een fijne wisselwerking te zijn tussen de hoofdrolspelers. Leuke bijrol voor Schneider overigens, die ik totaal niet herkende.
Het uitgangspunt is hier gelukkig eerder ongewoon dan bizar, maar wordt wel redelijk geloofwaardig uitgewerkt en dat helpt ook wel voor de waardering. Meer feelgood dan echt grappig, maar dat is ook wel wat waard. 2,5*.
8 Femmes (2002)
Alternative title: 8 Women
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Ook voor mij was dit een herziening. Ik weet nog wel dat ik de lovende recensies in de krant las; toen ik de film vervolgens een paar jaar later zag, viel het een beetje tegen. De ervaring is nu niet heel veel anders.
Het speelt in de jaren 50, en het ziet er ook uit alsof het in de jaren 50 gefilmd is, waarmee ik bedoel dat het dezelfde vibe heeft als een jaren 50 film, en dan is niet zozeer door de setting. Niet echt een groot fan van films uit die tijd, dus niet echt een pluspunt te noemen.
Verder is het duidelijk dat dit op een toneelstuk is gebaseerd, gezien dat het op één locatie speelt en dat het vooral om het acteerwerk draait. Dat is wel een genot om te zien met al het geschmier. Elk personage manipuleert dat het een lieve lust is, met een valse grijns is men aan het zuigen, en worden de grootste onthullingen over anderen gedaan. Of soms schijnbaar heel terloops maar oh zo precies geplaatst. Het werd in ieder geval perfect overgebracht; een uitstekende cast dus. De oudste dochter gespeeld door Ledoyen vond ik overigens een beetje lijken op een kruizing van Audrey Hepburn en Natalie Portman.
De liedjes zijn wel een beetje jammer. Gaan soms nergens over, zijn niet al te sterk en vaak ook niet al te best gezongen. Enkel oma Darrieux steeg er bovenuit, ondanks dat haar stem niet al te stabiel meer was door de ouderdom. Wat me overigens niet stoorde, want je krijgt wel echt het idee dat zij nog van een generatie stamt waar een actrice ook gewoon moest kunnen zingen.
Acteerwerk zeker goed voor 3*. Na een halfje aftrek voor de liedjes kom ik uit op 2,5*.
8 Mile (2002)
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Als een middelbare scholier uit een gezin waar men louter klassiek luisterde was Eminem mijn eerste kennismaking met hiphop. Ik moet toegeven dat de attractie vooral in de videoclips zat, die ik erg grappig vond. Met name "My Name Is" sloeg nogal aan. Nog steeds niet echt een hiphop fan, al kan ik enkele albums van de The Wu-Tang Clan, Big L, Big Punisher en The Notorious B.I.G. wel degelijk waarderen. En die albums van Eminem die in die dagen populair waren, The Slim Shady LP en The Marshall Matters LP zijn ook nog steeds aardig om te luisteren.
In ieder geval werd me op een gegeven moment wel duidelijk dat er meer achter het vuilgebekte typetje Slim Shady zat, die alles wat destijds in de wereld speelde belachelijk maakte en is me de reputatie van de stad Detroit ook duidelijk geworden. Zelf één nacht in een motel in Detroit overnacht nadat ik op de luchthaven was gestrand, en dat is natuurlijk ongekende luxe vergeleken met de woonwagens in de film, maar toch vond ik het gedeelte van de stad dat ik onderweg naar dat motel zag ook maar grauw.
Grauw en rauw, dat is wat deze film ook is. De omgeving is troosteloos, net als de situatie van de hoofdpersoon. Met verve gespeeld door Eminem, al speelt hij zichzelf speelt. Want ondanks dat deze film slechts losjes op zijn leven is gebaseerd, is dat wel duidelijk. Maar goed, waar iemand het vandaan haalt is uiteindelijk niet belangrijk. Ook over de andere acteurs niets te klagen, iedereen kwam volstrekt naturel over.
Door die natuurlijkheid van het acteerwerk, maar ook door het grauwe decor van de stad komt de film over als een oprecht sfeerdocument van de hiphopscene in een troosteloze stad. Camerawerk is registrerend en verre van artistiek. Normaal zou ik over het laatste klagen, maar gezien de algehele sfeer was artisticiteit in de beelden waarschijnlijk ongepast geweest. In ieder geval is het drama voldoende om de aandacht erbij te houden. 3*.
964 Pinocchio (1991)
Alternative title: Screams of Blasphemy
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Erg leuk! Cyberpunk is uiteindelijk niet mijn meest favoriete genre, maar ik merk dat het vaak wel heel erg interessant vind, al is het maar omdat men in dit genre meer dan in andere genres lijkt te letten op de interactie tussen beeld en geluid. Gisteren had ik dan weer eens zin in een cyberpunk-film, en aangezien ik deze film al tijden had liggen, was het ook wel eens tijd. Alleen jammer dat ik halverwege de film moest onderbreken omdat iemand belde en zo nodig een hele klagende monoloog moest houden waarbij het niet eens uitmaakte of ik nu af en toe "ja" zei, er werd toch wel doorgepraat. Resultaat: het was inmiddels zo laat dat ik vanochtend maar het resterende gedeelte heb gekeken.
Op zich was het ook niet echt een ramp, want de film valt in twee delen uiteen, waarbij ik net ongeveer tussen de twee delen werd gebeld. De inleiding vond ik nog het sterkste, de manier waarop gefilmd en geëdit werd die duidelijk door Tetsuo is geïnspireerd. Dat het tempo daarna teruggeschroefd wordt om de kijker kennis te laten maken met de personages vond ik toch niet heel erg, er zitten toch een aantal leuke scènes tussen. Zo vond ook ik het bijvoorbeeld erg leuk om te zien hoe Pinocchio zijn naam leert, met dat geknik van zijn hoofd. Ook leuk zijn de soms compleet bizarre camerastandpunten. Verder ligt wat mij betreft de soundtrack in het verlengde van die van Tetsuo, wat mij goed bevalt. En ook hier veel aandacht voor de integratie van beeld en geluid, waarbij er evenveel aandacht voor de geluidsmontage als voor de beeldmontage is.
Dit wordt doorgetrokken in de tweede helft, waar wel het tempo flink omhoog gaat. Meer hectische beelden, meer personages die zich volledig idioot gedragen, een hoop geschreeuw. Kon me er niet echt aan ergeren, integendeel, al snap ik dat een hoop mensen hierdoor afgeschrikt worden. Het minutenlang aanzien van een schreeuwende idioot, die door de winkelstraten rent terwijl hij een betonblok voortsleept dat aan hem vastgeketend is, is natuurlijk niet iets dat de meeste mensen zal aanspreken. Dat ik er desondanks niet verveeld door raakte heeft vooral met de presentatie te maken, waardoor het toch gaat hypnotiseren. Toch zijn hierin ook de verschillen met Tetsuo duidelijk te zien. Waar in laatstgenoemde de gekte non-stop doorgaat als die eenmaal aangevangen is, zijn er hier toch ook normale beelden van een rustige mensenmassa te zijn, als voorbereiding op de beelden van de massa als de gek met z'n betonblok er tussendoor gaat rennen. Dit soort dingen maakt deze film toch wat minder intens dat Tetsuo dus zeker niet net als die film de volle mep. Lager dan 4* wil ik ook niet gaan, en dan zijn er nog maar twee opties over. Omdat het mijn ervaring met dit soort films is dat bij herziening de waardering toch omhoog gaat worden het toch 4*.
À la Folie... Pas du Tout (2002)
Alternative title: He Loves Me... He Loves Me Not
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Deze film heb ik echt al jaren liggen. Ooit van mijn zus gekregen omdat ze wist dat ik fan van Amélie ben, maar ik had er om de een of andere reden niet heel veel vertrouwen in. Zal wel zijn omdat deze film niet geregisseerd is door Jeunet.
Gisteren dan toch eindelijk gezien en ik kan niet anders dan toegeven dat mijn wantrouwen onterecht was. Visueel steekt deze film toch boven het gemiddelde uit, hoewel het ook weer niet echt hoogstaand is. De film moet het vooral hebben van de structuur.
Ik moet bekennen dat ik volledig erin gestonken ben tijdens het zien van de eerste helft. Het enige dat bij me opkwam bij die cardioloog was "wat ben jij een baflul", al moet ik zeggen dat ik haar ook wel een beetje naief vond overkomen. En dan bij de tweede helft blijkt al snel hoe de vork in de steel zit, en krijgt die Amélie-glimlach ineens een totaal andere lading. Best sterke uitwerking, al vrees ik dat ik er bij een herziening veel minder aan vind, nu ik weet hoe de puzzel in elkaar zit.
Leuk dus, en leuker dan verwacht van te voren, maar ook niet veel meer dan dat. 3*.
Évolution (2015)
Alternative title: Evolution
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Erg interessant weer. De opening onder water was alvast erg bijzonder, wat eigenlijk geldt voor alle waterbeelden. Erg minimale muzikale begeleiding, hoorde ik daar een Ondes Martenot? Ik zag Thomas Bloch op de aftiteling voorbijkomen, wat mijn vermoeden lijkt te bevestigen.
Verder een film die erg inzet op sfeer en weinig op het verhaal. De betekenis? Een initiatie zoals Ferdydurke hierboven suggeert? Is het een allegorie van het leven? Maar wat betekenen de laatste beelden dan? Of is het slechts een boze kinderdroom? Ik heb er geen antwoord op, en laat het maar over me heen gaan. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen hier wat mee kan, maar mij smaakte het erg goed.
Naast de zeebeelden was het hoogtepunt toch wel de vrouwenorgie, die er bizar uitzag. Verder viel de horror best mee; het is aanwezig, maar echt geen hele film lang. Toch een aantal beelden die twee oude vrouwtjes de zaal deed uitvluchten. Wel is de film erg donker, zowel letterlijk als figuurlijk. Veel donkere beelden in ieder geval, en dat ligt me niet altijd even goed.
Ik kan het toch niet laten om het vergelijk met de laatste films van echtgenoot Noé te trekken. Dat is duidelijk vernieuwender, maar minder constant van niveau. Évolution is niettemin erg interessant, en een erg aparte belevenis. 4*.
Ôdishon (1999)
Alternative title: Audition
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Na Ichi the Killer is dit de Miike met de meeste kijkers op de site, maar ik had em nog niet gezien. Aardige film met saaie eerste helft, terwijl de tweede helft juist een stuk boeiender is, zowel qua gebeurtenissen als op visueel gebied. Wat dat laatste betreft wordt het pas echt mooi als ze samen op weekend gaan en met name in de balletstudio was de belichting prachtig. Ik moet zeggen dat ik wel een enorme fan ben van films waarin de kijker op het verkeerde been wordt gebracht met wat nu droom is en wat niet. Had hier wel een beetje het idee dat dat trucje werd gebruikt om het trucje, maar veel doet het nu ook weer niet af van het plezier. Ik vond het uitgangspunt ook wel aardig van een aardige en sympathieke man waarin denk ik veel mannelijke kijkers zichzelf willen herkennen, die de ideale vrouw aan de haak slaat, maar die dan niet zo ideaal blijkt te zijn. 3,5*, had meer kunnen zijn als het eerste gedeelte wat boeiender was geweest, al was het maar op visueel gebied.
Ôritsu Uchûgun Oneamisu no Tsubasa (1987)
Alternative title: Wings of Honneamise
Black Math
-
- 5390 messages
- 1735 votes
Na eerst enkele juweeltjes van kortfilms gezien te hebben, is deze film een passend slotakkoord van een paar fijne paar anime-dagen.
De film begint met een schitterende rode lucht, een voorbode van de visuele pracht die verder komt. De muziek vond ik niet helemaal geweldig, maar was op z''n minst erg opmerkelijk, hetgeen ik als positief ervaar. De film heeft z'n langdradige momenten en zet vooral in op sfeer, wat een moedige keuze is. Toch had het naar mijn smaak iets compacter gemogen. Hing daarom een hele tijd op 4*, maar het einde - met name de voorbereiding op lancering, de lancering zelf en de daaropvolgende kaleidoscopische beelden die de vooruitgang van de mensheid uitbeelden - tilt de boel toch naar 4,5*.