The Dead Pool (1988)

Prima laatste Dirty Harry film met genoeg vernieuwing. Dirty Harry films zijn altijd net wat anders dan politie-of actiefilms. De actie blijft simpel, het detective werk is meestal ook zeer beperkt. De nadruk ligt meer op politiek en psychologie. Ook dit deel blijft trouw aan die formule. Er worden kijkjes genomen in de horrorfilm-en mediawereld, met een aardige bijrol van vooral Clarkson, de eerste die lijkt op een love interest voor Callahan in de filmreeks (of ik zou Sondra Locke mee moeten rekenen uit Sudden Impact). Hier en daar nog wat psychologische diepgang die je niet meteen zou verwachten...de killer maakt misschien minder indruk dan Andrew Robinson in de eerste film maar is wel een beter uitgewerkte psycho. Verder worden herhaaldelijk vragen gesteld over hoe ver de media mag gaan. Creatief is de bizarre autoachtervolging met de speelgoedauto inclusief bom. De nieuwe partner van Callahan zorgt voor wat luchtigheid en er wordt meteen een sneer uitgedeeld naar het onder politieke correctheid verhulde racisme van politici (Callahan is door het opsluiten van een grote mafiabaas een bekend mediafiguur geworden en ze willen goede sier maken met zijn Aziatische partner...kijk eens hoe progressief we zijn! ). Neeson is inderdaad vlak en wat miscast in zijn rol...een chagrijnig regisseur waar iedereen een hekel aan heeft en die zichzelf als typisch miskend genie ziet, zou wat meer emotie tonen. Maar het stoort niet. Grootste verassing is Jim Carrey als heroineverslaafde hardrocker die bij het maken van een clip een soort Axl Rose speelt (de muziek is ook van Guns & Roses!). Toen duidelijk allebei nog (net) niet bekend genoeg.

Meer van het zelfde na deel drie en andermaal wordt het er niet beter op. Wat me overigens nog bij gebleven was van vorige keren, Jim Carey en de vrij onrealistische maar niet minder vermakelijk chase met de radiografische auto. Dirty Harry is weer terug, hoewel wat ouder en grijzer blijft de aanpak, het loopje en het wapen hetzelfde. Moet wel zeggen dat op wat onenigheid met the chief na en wat journalisten hij toch prima met zijn compagnon omgaat, iets wat ook wel eens anders geweest is. Naarmate leeftijd stijgt lijkt hij toch wat milder. Een vrij simpel plot over een geobsedeerde fan ontvouwt zich, Jim Carey in het begin is komisch, het nummer van Guns 'n Roses is leuk, de chase met de radiografische auto is spannend maar niet bijzonder geloofwaardig. Kan me niet voorstellen dat zo'n ding een normale auto bij kan houden, laat staan dat de dader dat ding bestuurt terwijl hij er zelf achter aan rijd. Minste van alle delen maar nog redelijk vermakelijk.

Redelijke film waarin een aantal bekende mensenn op een dodenlijst één voor één het loodje leggen. Dit laatste en ook minste deel uit de Dirty Harry-reeks heeft een wat vergezocht plot vergeleken met de rest (ook de bad-guy is een tegenvaller). Clint Eastwood is opnieuw vermakelijk en de beste actie-scene is zeker de scene met de radiografisch bestuurbare auto. Verder ook wel leuk om Jim Carrey te zien in een kleine rol aan het begin van zijn carrière.