Waterworld (1995)

Ik had deze Waterworld nog nooit gezien. Jeugdsentiment voor de ene persoon, een guilty pleasure voor de andere. Voor mij dus geen van beide want in 1995 scheet ik mijn pamper nog vol. Eigenlijk ben ik wel stiekem een beetje fan van Kevin Costner, speelt toch vaak in leuke films mee. Avontuurlijk en actierijk. Het doet wat denken aan Mad Max hoewel de film zich ter zee afspeelt. Dennis Hopper is een leuke badguy (as usual) en hoeft daar weinig moeite voor te doen. Jeanne Tripplehorn zag er lekker wulps uit en haar benen komen zeer mooi uit in deze film. Het kind zelf is ook voor de verandering niet direct vervelend en slaat haarzelf goed uit de slag. Nergens voelt ze geforceerd aan en ze kleurt zeker haar rol. Centraal in de film staat de Exxon Valdez, een olietanker onder leiding van Joe Hazelwood die miljoenen liters ruwe olie de zee injoeg. Dit gebeurde op 24 maart 1989. Blijkbaar ben ik dus een goede week te vroeg voor de film dus te "eren". Altijd leuk om een bepaalde datum toe te kennen aan een film. Nu bijna 30 jaar later blijkt de ramp nog steeds zijn effect te hebben op onder meer de vispopulatie. Deze milieuramp bleef het grootste tot de problemen van het Deepwater Horizon-boorplatform die de golf van Mexico zwart kleurde vanaf 20 april 2010. Al bij al dus een tamelijk leuke film, persoonlijk vind ik het beter meevallen dan Mad Max (hoewel ik de nieuwe nog steeds moet zien). Ik heb me eigenlijk zo goed als niet verveeld en dat is voor een film van deze lengte en op een vaak saaie, eentonige zee niet zo makkelijk. Een film die wel de nodige clichés eer aandoet maar toch een prima worldbuilding ontwikkeld op een ruime 2 uur tijd.

Afgelopen week voor het eerst bekeken, en vanwege het grote ‘flop’ verhaal wat om deze film hangt, was ik benieuwd hoe ik het zou ervaren. Deze film viel me gelukkig 100% mee, gewoon een goede scifi film. De hele setting waarin de wereld onder water staat vind ik al interessant, een visueel sterk doemscenario. Ik hou wel van deze werelden, het levert altijd mooie beelden op. Mensen zoeken in Waterworld manieren om te overleven, goedschiks of kwaadschiks, en ondertussen staat de evolutie ook niet stil, getuige Costner’s personage. Prachtige beelden, mooie sets, indrukwekkende voertuigen, fijne actie, veel humor en een antiheld die gelukkig niet continu de stereotype Hollywood-held uithangt. Dat deze film destijds flopte snap ik dan ook niet. Ik zat telkens aan Mad Max te denken terwijl ik keek, en die films worden toch goed gewaardeerd. Misschien waren de zorgeloze jaren 90 niet de beste periode voor een dergelijk doemscenario. Of misschien was Waterworld gewoon wel een juiste film, maar gemaakt in de verkeerde tijd. Wie zal het zeggen. Ik heb me goed vermaakt in ieder geval! 4*

Herzien, in de langere Ulysses Cut, die bijna drie uur klokt. Veel leuke details en plotlijntjes zijn in deze versie hersteld, die, hoewel natuurlijk een stuk langer, nergens inkakt of saai wordt. Op bluray ziet de film er erg goed uit, afgezien dan van enkele lelijke cgi-shots, die de boel sporadisch een beetje verpesten. Alles met de ballon en de olietanker ziet er bijvoorbeeld niet best uit. Verder is deze 'Mad Max on water' nog steeds goed te genieten, met fraaie sets en decors en natuurlijk als onbetwist hoogtepunt de geweldig ogende trimaran van hoofdrolspeler Kevin Costner.