Glengarry Glen Ross (1992)

You've got a big mouth... now I'm gonna show you an even bigger one! Leuke film, dankzij de geweldige cast en de mooie dialogen. Wie zegt dat het verhaal maar weinig voorstelt, kan ik eigenlijk alleen maar gelijk geven. Ik vond het maar weinig voorstellen en het einde viel op dat gebied ook enigszins tegen. Gelukkig zijn er de acteuers, die veel goedmaken en zorgen voor een leuke film. Al Pacino steelt samen met Jack Lemmon echt de show hier. Geweldig hoe zij tekeer gaan. Ze tieren en schelden er beiden op los en vooral Pacino is hier altijd erg gedreven in. De rest van de cast doet het ook goed, maar is toch net iets minder dan deze twee, al hangt dat ook van de rol af. Spacey vond ik bij momenten ook erg goed en vooral ook erg grappig, omdat hij op een gegeven moment echt van bijna iedereen wel een scheldkanonnade over zich heen krijgt, al verweerd hij zich met verve. Ook de bijdrage van Alec Baldwin, waarin hij een machtige speech aflevert, mag er zijn. Ja een fijne film, zonder noemenswaardig verhaal, die echt omhoog gestuwd wordt door de indrukwekkende cast en het uitstekende acteerwerk. 3,5*

“Put that coffee down! Coffee is for closers only.” Glengarry Glen Ross is een echte acteursfilm. Je kunt zien dat het verhaal oorspronkelijk bedoeld is als toneelstuk met een verhaal dat maar twee locaties aandoet, de camera die dicht op de huid van de acteurs zit, en lange dialogen en monologen. Het verhaal is simpel, een makelaarskantoor wil zijn werknemers pushen tot betere resultaten en bedenkt een wedstrijd. Wie qua verkoopresultaten als eerste eindigt krijgt een auto, en wie als laatste eindigt krijgt ontslag. Dit is het begin van veel verbaal geweld en met acteurs als Pacino, Lemmon, Baldwin, Spacey, Harris en Arkin kan je natuurlijk ook weinig fout doen. Vooral Pacino is fantastisch, en zijn laatste scènes met Lemmon en Pryce zijn briljant. Ook de weergaloze en onvergetelijke ‘Brass Balls’ speech van Alec Baldwin springt eruit. Hoe de werknemers worden gekleineerd is intrigerend en stuitend tegelijk. In het middengedeelte zakt de film wat in en het overval subplot had van mij niet gehoeven, maar het levert wel prachtige scènes op tussen Spacey en Lemmon. Glengarry Glen Ross laat zien wat er gebeurd als je een handvol top acteurs in een kleine ruimte neerzet en verbaal laat sparren.