Australia (2008)

Ooit in de bios gezien. Nu opnieuw. Best een leuke film. Nicole speelt erg goed en met humor. Wel vind ik de film veel te lang duren. Dat is jammer, want met wat plak en knip werk had de film sterker geweest. Na deze tweede keer zal ik hem denk ik niet nog een keer gaan kijken. Het landschap wordt wel mooi in beeld gebracht.

Romantiek, actie, humor, opoffering, wonderbaarlijke landschappen, een vleugje bovennatuurlijkheid, zwierig camerawerk, een epische speelduur, een PC subplot, warmbloedige vertolkingen van een blik bekende Down Under-acteurs, twee doortrapte schurken en twee gedreven leads, en verdomd als het niet werkt, hoe voorspelbaar het ook is. Aan dat lelijke accent zal ik wel nooit kunnen wennen, en uit het feit dat ik vind dat de speelduur wel wat korter had gekund blijkt meteen al dat ik hier ook weer niet óvermatig door ben meegesleept, maar boeiend was de film zéker.

Matige Luhrmann. Lijkt me wel een regisseur die in mijn straatje ligt, maar de producties die hij op zich neemt werken zijn frisse en kleurrijke stijl erg tegen. Zo ook deze Australia, die hem in zo'n specifieke hoek duwt dat je niet veel meer kan genieten van zijn stijl. Daarnaast verzuipt deze film na enige tijd in irritant en onnodig uitgerekt sentiment. En als het geen sentiment is, dan is het wel overdrijven. Vooral het geschmier van Kidman in de eerste helft was ronduit onuitstaanbaar. Na 40 minuten was ik er klaar mee, maar dan wacht je toch nog een film van 125 minuten op. Een episch verhaal is het zeker dus is het een begrijpelijke speelduur, maar ik vond dat luide en overdreven gedoe van Kidman ontzettend irritant. Gelukkig draait ze in de tweede helft wat bij. Het overdrijven van je materiaal en rare weergaves van sentiment doen me de conclusie trekken dat Luhrmann een modern regisseur is die opgezadeld zit met een hopeloos ouderwetse producer. De samenwerking leek nergens op, ondanks dat de film behoorlijk wordt versierd en de effecten van hoog niveau zijn. Het is echt het verhaal zelf dat de film integraal in de weg zit. Ik beweer dan ook dat elk personage, maar dan ook echt elk personage, zich gedraagt alsof Australië een suikerkasteel is. Dat het op een boek en oudere tijden gebaseerd is kan ik vrede mee hebben, maar als iedereen zich toen om me heen als deze personages hadden gedragen was ik allang verhuist. De enorme speelduur wordt ook daarom soms een serieuze opgave. Gelukkig is de finale enigszins spectaculair en de structuur van de eerste helft aardig te noemen. Daarna begin je de haast een beetje te proeven, maar Luhrmann doet in ieder geval nog een beetje zijn best om zijn product zoveel mogelijk te polijsten. Het probleem ligt alleen meer in de inhoudelijke boel dan alles dat eromheen zit. Australia zal me helaas bijblijven, maar dan vooral de mindere punten eraan.