The Hobbit: An Unexpected Journey (2012)

LOTR heeft me toendertijd overweldigd. Dit was de eerste film waar ik écht van onder de indruk was. Geweldig. De muziek, Middle-earth, de personages, de beelden, de sfeer. En dit 3 delen lang. Gewoon ongekende klasse. Daardoor lag de lat misschien ook wel oneerlijk hoog voor deze Hobbit-film waar ik me maanden op verheugd had. Ik heb deze vandaag voor de 2e keer bekeken en ik heb er geen spijt van. Heb mijn waardering wat naar boven bijgesteld. De Middle-earth setting blijft geweldig. Prachtige beelden, boeiend verhaal en geniale muziek. De verwijzingen naar wat komen gaat vind ik in tegenstelling tot andere juist wél mooi. Ook zitten er zeker een aantal boeiende personages in. Thorin vind ik interessant maar vooral de al bekende Gandalf blijft een geweldig personage. Ik vond de dwergen niet heel boeiend hoewel ik zeker van de gemoedelijke scenes kan genieten. Is dan alles geweldig? Nee, zeker niet. Fantastische scenes (Saruman aan tafel bij de elven, de dwergen in huis van Bilbo, Smeagol en Bilb samen) lossen zich af door matige scenes waar vooral de extreme ''toevaligheden'' me storen. Denk aan de stenen reuzen, de val in de grotten of de scene in de bomen. Ik vind vooral de actiescenes een beetje knullig en vooral kinderlijk uitgevoerd. Het is me net allemaal wat te zoetsappig op momenten dat het niet moet. De scene met de vette engels-sprekende Goblin (ook de redding hier weer...) is hier een voorbeeld van. Het is wel vermakelijk maar ik heb dan liever een Azog. Het is zeker niet slecht maar er had gewoon meer in gezeten. Deze haalt zeker niet het niveau van zijn voorgangers. Dit is zeker geen schande en neemt niet weg dat dit gewoon een leuke film is als je van LOTR kan genieten. Zeker de moeite waard. Twijfel een beetje tussen 3,5 en 4.

Met deze film pakt Peter Jackson het eigenlijk wat gelijkaardig aan als in de Lord of The Rings. Het begint niet helemaal met een feest, maar wel met een eetfestijn. Daarna begint het avontuur. Hoewel The Hobbit nooit de Lord of The Rings kan verslaan, zijn het zeker degelijke films. Juist de laatste vond ik toen in de bioscoop wat minder. Legolas sloeg echt alle wetten van de fysica overboord. Dat doet hij in feite in de tweede ook al maar daar stoorde het minder. Je merkt wel dat De Hobbit eerder een kinderboek is, er zit eigenlijk meer humor in. De CGI is (helaas) veelvuldiger aanwezig dan in LOTR. Azog is een behoorlijke villain gespeeld door Manu Bennett (Crixus in Spartacus). Die stem is echt top. Dan hebben we de vaste waarde Gandalf. Ook Elrond, Galadriel, Saruman en natuurlijk Gollem passeren even. Richard Armitage is ongetwijfeld veel bekender geworden door zijn rol als Thorin Oakenshield. De koppigheid van een dwerg heeft hij wel, verder vind ik hem wel heel streng voor Bilbo wezen. Beetje ongepast als je eigenlijk op hem aangewezen bent.

Hele mooi film! Jammer dat LOTR eigenlijk eerder is uitgebracht omdat deze trilogie dus het eerst kwam, en eigenlijk nog niet helemaal het begin is. Ik zie heel veel opmerkingen van mensen die het een kopie van de LOTR vinden, maar ik vraag me af of men wel beseft dat het allemaal uit deze en een nog eerder deel waarin Sauron wordt verslagen waar nog geen film van is. The hobbits is het verhaal waarmee de laatste film eindigt en de LOTR film the fellowship of the ring verder gaat. In het verhaal is de LOTR ook met meest episch qua gevechten. Sommige zaken zijn ongetwijfeld wat te ver doorgetrokken met de stenen bergen die vechten en zo, maar toch is het een prachtige film. Ook om de LOTR echt te begrijpen kan je niet zonder deze films, want dat is beginnen met lezen halverwege een boek en zeggen dat het begin er niet toe doet. CGI is op sommige stukken iets te ver doorgevoerd en de trollenkoning had wat minder "grappig" bedoeld moeten zijn. Maar ik heb genoten van begin tot eind. Van alle delen zo ook de LOTR trilogie. Zeer de moeite waard, zeker voor mensen die nog niet naar deze films hebben gekeken en dat van plan zijn. Begin dan bij deze eerst!