The Bodyguard (1992)

Whitney Houston speelt een personage dat op haarzelf lijkt qua beroepsactiviteiten. Haar personage is wispelturig: het ene moment vertoont ze divagedrag, dan is ze opeens poeslief. Kevin Costner is geen spierbundel, wel een bekwame, alerte lijfwacht die geplaagd wordt door een incident uit z’n verleden. Enkele bekende figuren hebben een nevenrol: Gary Kemp van Spandau Ballet als de manager, Ralph Waite van The Waltons als de vader van Farmer, en Debbie Reynolds als zichzelf met één grappig zinnetje. De intrige is goed opgebouwd, met een afwisseling tussen spannende en romantische scènes, en met misleidende aanwijzingen. Een subjectieve cameravoering tussen de bomen lijkt de waarneming van de indringer te tonen, maar dan blijkt het de zangeres zelf te zijn die aan het joggen was. De stalker is een red herring. Het eerste gesprek met Nicki maakt duidelijk dat ze jaloers is op haar zus, maar de indringer was met zekerheid een man. Uiteindelijk blijkt de titel een aanwijzing te bevatten: de dader is die andere bodyguard. Na de aanslag op Reagan vond hij geen werk meer. Daarover gefrustreerd raakte hij op het foute pad en ging hij liegen over z’n activiteiten. De hectiek en onechtheid van de showbusiness worden getoond, bijvoorbeeld wanneer mensen uit haar entourage handtekeningen zetten in haar plaats. Het berghutje van de Farmers, met het meer en de sneeuw, is een oase van rust, totdat ook daar het gevaar binnendringt. Covers worden afgewisseld met originele liedjes; ballads met dansbeats. Whitney Houston weet altijd iets toe te voegen aan een melodie, met krachtige uithalen maar ook met warme en intieme momenten. Naast de hits is het mooi om haar even gospel te horen zingen, wat ze reeds als kind deed. Haar debuut was meteen haar beste rol en heeft als romantische thriller goed stad gehouden.

Lang geleden dat ik deze film nog eens gezien had. Een film die vooral bekend staat vanwege het zeer goed verkochte album en de single I Will Always Love You, dat door de vele trouwfeesten en karaoke acts niet bij iedereen hoog gewaardeerd wordt. Maar de film herleiden tot een goed gezongen cover lijkt me niet eerlijk. Whitney Houston acteert best goed, al is dat vooral doordat ze een rol speelt die op haar lijf geschreven is. Met naast haar de toen alomtegenwoordige Kevin Costner als haar bodyguard. Het verhaal is goed onderhouden met de nodige vaart en gelukkig is dit geen film uit de jaren '80, want dan zou er nog een pak meer humor bij zitten. Het is een thriller geworden die best wel spannend is. De film speelt wat op veilig, maar zelfs in een verhaal dat weinig verrassingen biedt, zit je toch met de volle aandacht te kijken. Visueel heeft het een passend 90's look en de nummers passen best wel bij het verhaal. Een onderschatte film.