Cloverfield (2008)

Blijft overigens zeer onrealistisch bij die Hud scene dat ze het beest niet al eerder zien, die kan niet echt achter een boom verstopt staan

Heerlijk, Monsterhorrors/alienhorrors zijn echt mijn favoriet qua horror genre. Deze film wou ik al een tijdje zien, helaas ben ik hem niet op TV tegengekomen. Gelukkig een half jaar Videoland gekregen en daar stond deze film gelukkig op! De film begint eigenlijk best rustig en leuk met een feestje. Het camerawerk wist ik van te voren al dat het de hele tijd met een handcamera werd gefilmd. Daar hou ik echt van, lekker origineel en het voelt zo écht alsof je er net bij bent. Het geschud en gebeuren vond ik totaal niet vervelend, het voelt juist realistisch. Maar goed, het begint vrij grappig en leuk, dus ik was al meteen geboeid. Leuke personages geen enkele vervelend, vooral diegene die bijna de hele tijd de 'cameraman' is vond ik leuk! Wanneer 'het' begint wordt het nog interessanter en boeiender. Vooral als ze door de straten rennen en door de metro lopen is het lekker spannend en voelt het realistisch. 'Het' zelf zag er zeer goed uit en de kleine monstertjes/aliens die uit 'het' komen vond ik er ook zeer goed uit zien. Verder zakt het op het einde een klein beetje in, maar verder een zeer boeiende en heerlijke film. Ik zag dat er nog 2 andere delen van zijn, dus daar ben ik ook naar benieuwd. Ik hoop dat die op TV komen zodat ik ze lekker kan kijken!

De ondergang van New York zag er nog nooit zo benauwend apocalyptisch uit als hier in Cloverfield. Dood en verderf, ontploffingen en instortende gebouwen links en rechts, het Vrijheidsbeeld dat even langsrolt, de totale chaos die op een seconde tijd losbarst, de korte blikken op het enorme wezen dat dit alles veroorzaakt, het geschreeuw.. De verdoemenis druipt er vanaf, en dit wordt allemaal versterkt door het schokkerige en chaotische cameragebruik. De actie is enorm chaotisch en spectaculair, en ziet er tevens visueel heel mooi uit. Er wordt telkens net weinig genoeg getoond om ook de spanning erin te houden. Het eerste doodnormale, rustige kwartier is niet saai, maar broodnodig om het enorme contrast weer te geven met het chaotische uur dat hier op volgt. Het moment waarop het eerste gebouw ontploft en hierna de vernieling razendsnel start is een kippenvelmoment. Het is dus in de eerste plaats ervaringscinema, maar toch vind ik het persoonlijk wel jammer dat de personages vooral domme of cliché keuzes maken, en soms onlogisch reageren (de dood van de broer wordt bijvoorbeeld bijna volledig genegeerd). Ook is het found footage aspect niet echt logisch binnen het verhaal van de film; alsof je in een situatie als deze dat cameraatje gaat blijven vasthouden tegen elke kost. Maar bon, dat zijn kleinigheidjes opzich. De film duurt maar zo'n 70 minuten, en is op die manier uiterst effectief in vaart en spanning. Ik ga deze zeker nog wel eens een paar keer in de herziening gooien de komende jaren, want het was een unieke filmische ervaring die veel indruk maakte. Lijkt me ook heel vet om dit op het grote scherm te zien. Dikke 4*.