Same Kind of Different as Me (2017)

Matige film waarin een rijke kunsthandelaar zijn huwelijk probeert te redden en zo een bijzondere vriendschap met een dakloze man sluit. Gebaseerd op een waargebeurd en op zich wel mooi verhaal. Echter is het emotioneel gezien soms te dik aangezet (vooral de dood van zijn vrouw) en het verschil tussen arm en rijk wordt wat oppervlakkig en braaf behandeld.

Oei, dit was een beroerde film zeg. Nog gebaseerd op ware gebeurtenissen ook, maar het wordt met zo'n verschrikkelijke zelfgenoegzaamheid gepresenteerd, dat de kans groot is dat je een bezoek aan de tandarts als minder eng zult ervaren. Als ware het een bijbel les van een paar eeuwen geleden wordt ons hier twee uur lang door de strot geduwd dat de wereld bestaat uit goede, vergevingsgezinde mensen die zorgen dat de iets minder goede mensen weer betere mensen worden, wat helaas bepaald geen goede of betere film oplevert. Enig positieve is het sterke spel van Hounsou die met veel waardigheid een oude wijze, Clarence Seedorf achtige kleurling mag spelen. Knap dat hij dit, ondanks al het gerommel om hem heen, zo goed en onverstoorbaar doet. Zellweger is zeurderiger dan ooit en ziet er ook raar uit. Kinnear is normaal altijd goed te doen, maar loopt hier onverklaarbaar de hele tijd met een strak gezicht rond terwijl rondom zijn personage toch de meest erge dingen gebeuren. Tsja, en dit is dan inderdaad zo'n film waar in het laatste gedeelte weer iemand ongeneselijk ziek word, en we vervolgens het hele rouwproces inclusief de onvermijdelijke begrafenis en nazorg uitgebreid mogen meemaken.....subtiliteit is een woord dat in de wereld van regisseur Carney niet voorkomt. Overslaan dit, kippenvel op de allerslechtste manier.

Een typisch Amerikaans flauw Christelijk geinspireerd filmpje. Met een onherkenbare Zellweger, die ik voor haar plastische chirurgie al geen topper vond....boring stuff