Shiva Baby (2020)

Intrigerende film over kijken en bekeken worden. Over sociale contacten, intermenselijke relaties, over wat verwacht en niet verwacht kan worden, over hoe je je moet gedragen en over hoe sterk je eigen gedrag bepaald wordt door de mening of blik van de andere. Het komt in de beste families voor zou ik zeggen. Het geroddel of het afwegen van je eigen situatie tegenover de andere. Je bent pas gelukkig als je jezelf hoger inschat. Als je dan in het geval van Danielle nog wat geheimen meesleurt, dan word je helemaal gek als dat geheim dreigt onthuld te worden. Het begint al vreemd met een vriendin/nicht die ze lange tijd genegeerd heeft. Vervelend ... Om dan te moeten horen dat ze een modelstudent en -dochter is, tja, niet fijn die vergelijkingen telkens. Wel grappig hoe ze steeds wordt aangesproken op haar bijjob als babysitter, maar haar gedrag lag er soms iets te dik op om geloofwaardig over te komen. Of het moet een heus stresskonijn zijn, dan kan ook. Negeer die gewoon en er is geen vuiltje aan de lucht, dacht ik zo ... Heerlijke awkward slotscène in het busje. Heerlijke rol van die vader die zich presenteert als joviale allemansvriend en nergens problemen in ziet. Prima casting en camerawerk inderdaad. Fijn om meegepikt te hebben!

Neverending Shiva Sociaal ongemak die overgebracht wordt in de stijl van een horror. Het idee vind ik sterk, de uitwerking een heel stuk minder. Ondanks een korte speelduur werd Shiva Baby al snel herhalend en begon de dik aangezette soundtrack mij eerder te irriteren dan dat het iets wist toe te voegen. Ik raakte er daarnaast ook nog sterk door afgeleid. En hoewel het dik aanzetten precies de bedoeling van de makers was voelde het misplaatst aan en had de muziek een stuk minder dominant aanwezig mogen zijn. Nog los hiervan sprak de rest van het verhaal mij niet aan. Er was sprake van teveel toevalligheden en te geforceerd ingebracht sociaal ongemak, waardoor dit komedie/drama te gekunsteld op mij over kwam. In combinatie met de hierboven vermelde muziek kon ik hier totaal niet inkomen. Maar dit zal ook persoonlijk zijn. De opzet sprak mij erg aan, maar de uitwerking bleek helaas totaal mijn ding niet. Indien bovenstaande zaken je ook irriteren tijdens de eerste drie kwartier, kun je jezelf de tijd besparen en Shiva Baby beter vervangen door een andere film. 2,0*

Er worden hier een hoop zinnige dingen over deze film gezegd, en het is zeker geen slechte film, maar ik vond al dat gewauwel over niks nogal vermoeiend. Ondanks de korte speelduur vond ik het lang duren, met nogal wat herhalingen. De regisseur heeft van haar korte film uit 2018 een langere versie gemaakt, misschien krijg je daardoor het gevoel dat het allemaal wat 'uitgerekt' is. Inderdaad, het is een tragikomedie. Op een joodse begrafenis neemt iedereen elkaar de maat en de hoofdpersoon probeert zich in dat gekkenhuis staande te houden. Ze moet de schijn ophouden van fantastisch succesvolle studente, terwijl haar leven een rommeltje is. Wel een mooi inkijkje in een New Yorks joods milieu.