Dumb and Dumber (1994)

Extreem grappige roadmovie die voor een constante aanlevering van hilarische humor zorgt. Allesbehalve subtiel, gedistingeerd of complex van aard en het feit dat het verhaal vanuit het standpunt van de twee mentaal begrensde foorapen wordt verteld, verandert hier weinig aan. De grapdichtheid ligt krankzinnig hoog in deze knotsgekke komedie. Of het nu gelinkt is aan een bepaalde situatie, een belachelijke opmerking omvat of simpelweg te wijten is aan de gekke smoelen van Carrey en Daniels, ik lag onophoudelijk in een deuk. Ik heb geluk dat ik niet veeleisend ben op dit vlak, want over het algemeen betreft het enorm goedkope fratsen. Werkelijk alle lof gaat uit naar de twee hoofdacteurs en de grapjassen die het script schreven, zonder wiens inbreng dit een jammerlijke miskleun zou zijn. Hoogtepunt moet het gesprek in de bar tussen Carrey en die FBI-agente zijn. 4,00 (3,75)

In mijn basisschooljaren was Jim Carrey één van mijn favoriete acteurs. Ondanks dat ik niet alle details in een film kon volgen waren de gekke bekken van Carrey vaak al voldoende om te me op de grond van het lachen te krijgen. Dumb & Dumber was uiteraard één van de films die kapot werd gespeeld, bizar eigenlijk dat drie van Carrey's bekendste en beste films uit hetzelfde jaar komen. Het is dan denk ik ook vijftien jaar geleden dat ik deze heb gezien. Na de herziening moet ik zeggen dat de film nog steeds boven de gemiddelde komedie uitsteekt. Jim Carrey is allang geen favoriet meer, sterker nog, ik kan me af en toe best ergeren aan zijn trekjes en overacting waardoor een hoop humor de plank al misslaat. Gelukkig is Jeff Daniels een geslaagde side-kick die zich ook als een idioot gedraagt, maar die voldoende tegengas geeft waardoor niet alles om Carrey draait. Daarnaast zijn de bijrollen ook prima, en vond ik Lauren Holly vroeger stiekem erg leuk. Ze schijnt best veel voor film en tv te hebben gedaan maar kan me niets voor de geest halen. Het is ook de eerste keer dat ik het verhaal volledig meekrijg, en dat is op zich niet eens slecht. Vind het vooral een leuke zet dat tot het einde van de film geheim blijft dat de donkere meid een undercover-agent is. Maar de film moet het vooral hebben van een groot aantal rake scenes. Scenes met de wc-pot, skilift, alcoholcontrole, Sea Bass en de kokhalsscene zijn bij het grote publiek wel bekend. Wat me ook opvalt is dat de film barst van de leuke muziek die menig scene nog een stuk aangenamer maakt.

Symbiose en balans, dat zijn de twee woorden waar ik aan moet denken na het voor de 35ste keer kijken van deze film. Tegenwoordig ben ik volwassen, vroeger als 15 jarige rotgelachen bij deze film. En nog steeds weet deze film me te raken, het is wat mij betreft een pioniers film, maar dat besef ik me eigenlijk pas na zoveel jaren. Roadmovie, draak steken met de realiteit of zelfs beperkingingen, leuke soundtrack, hoofdpersonages die enorm goed in balans zijn ten opzichte van het verhaal. Unieke film, het is een simpele comedy, maar ook een verhaal van twee vrienden die geen flauw benul hebben wat om elkaar heen gebeurt, maar daar het mooiste uit proberen te halen. En uiteindelijk begint een volgende dag en boeit het allemaal geen reet. Geniaal en uniek.