Hunger (2008)

Taai. Hard is het allemaal wel, maar echt meeleven is toch moeilijk. De hele IRA-geschiedenis ken ik niet, maar een gevangenisdrama is een gevangenisdrama. Vooral het eerste uur is erg taai. Pas met de intrede van Bobby Sands (hoewel de lange dialoog best saai is) komt er wat vuur in de pan. De aftakeling gebeurt vrij snel en kent wat sentiment hier en daar, maar is best boeiend en aangrijpend. Michael Fassbender is sterk, maar verdient vooral lof voor z'n fysieke transformatie. Toch blijf ik een beetje met een dubbel gevoel achter, aangezien hij relatief weinig screentime krijgt. Als debuutfilm kan dit tellen. Aan alles is te zien dat Steve McQueen verstand heeft van filmmaken. Op de lange dialoog na laat hij vooral beelden spreken, en daar hou ik van. 3

Hmm, niet van tevoren verwacht dat dit zo'n harde film is. In het eerste gedeelte van Hunger krijg je als kijker mee hoe hard het Britse gevangenisregime is. De veroordeelden willen als politiek gevangenen gezien willen worden omdat ze gelieerd zijn aan de IRA en vanuit die organisatie misdaden begaan. Ik had nooit gedacht dat Abu Graib-toestanden zich ook daar voordeden. Halverwege volgt dan de beruchte ellenlange scene waar Bobby Sands een priester uitlegt dat ie in hongerstaking gaat. Uiteraard is het knap gedaan zo'n onaggebroken shot van 17 minuten, maar indrukwekkender vond ik toch het gedeelte wat daarna komt, namelijk de fysieke aftakeling van Bobby Sands. Al met al dus een erg indrukwekkende film, die erg rauw en intens is. Ook is het typisch zo'n film die eventjes blijft hangen.

Indringende en beklemmende dramafilm gebaseerd op de ware gebeurtenissen betreft de paramilitaire Ierse republikeinen die gevangen zaten in de Maze-gevangenis in Mazetown, Noord-Ierland. Cinematografie: alles binnen de muren van een grauwe, kille gevangenis. Muziek: amper, alleen bij einde film, verder louter praten en geluiden gemaakt door mensen of slaan van deuren. Mensonterend, beestachtig, vernederend, afgrijselijk wreed en absoluut ontoelaatbaar waren de leefomstandigheden van de Ierse gevangenen. Ze protesteerden hiertegen met allereerst een 'dekenprotest' door kleding te weigeren. Later gevolgd door een 'vuilprotest' middels weigering tot wassen, uitwerpselen en eten op de muren smeren en urine op de gang laten lopen. Toen dat geen effect had op de Britse regering, gingen ze over op hongerstaking. Het heeft uiteindelijk aan tien gevangenen het leven gekost waarvan Bobby Sandd, gespeeld door Michael Fassbender, het eerste slachtoffer was...... Fassbender heeft hier natuurlijk een acteerprestatie van wereldformaat geleverd door zijn immense afvallen.... De filmbeelden zijn schokkend, expliciet, rauw en confronterend! En dan te bedenken dat er nog genoeg gevangenissen in de wereld bestaan, waar de leefomstandigheden nog steeds mensonterend zijn...... Er schoot mij nogmaals door het hoofd: de mate van beschaving meet je af aan hoe beschaafde mensen met minder beschaafde mensen omgaan. De 'gevangenen' hadden meestal wel iets op hun kerfstok, maar dat geeft je nog geen vrijbrief om ze als honden te behandelen!