Star Trek: Nemesis (2002)

Heb nu alle Star Trek-films gezien op Into Darnkness na (ik ben wel een beetje een trekkie geworden), maar dit vond ik toch wel de minste. Hoewel de special effects op zijn mooist waren, vond ik hem op het einde na emotieloos en een beetje mat aanvoelen. Ik had niet verwacht dat ik een grootse afsluiter te zien zou krijgen, maar het is toch altijd jammer dat de film aan je verwachtingen voldoet als je zoiets denkt. Eigenlijk gaat het al fout bij de poster, die er niet al te best uit ziet. En dat terwijl het verhaal nog niet eens zo slecht is. De humor is dan wel weer leuk en de personages vind ik nog steeds Star Trek waardig, en zoals gezegd zien de special effects er weer prachtig uit.

Krakerig, houterig en te klinisch. Ik ben geen Trekkie en zal het ook nooit worden. Sci-fi is een genre dat mij ligt maar Star Trek Nemisis is een zielloze film. Het mist zoals alle Star Trek films, creativiteit. De dialogen zijn amateuristisch en tenenkrommend slecht. Iedereen laat elkaar keurig zijn/haar zin uitspreken alsof ze een nummer hebben getrokken en wachten tot het zijn/haar beurt is om iets te zeggen. Dat ze de gehele film in pyjama's rondlopen ach, dat valt ze wel te vergeven maar dat de Captain in elke gevaarlijke missie meegaat is ronduit lachwekkend. Stel je eens voor dat suprême commander of the allied forces, general D. Eisenhower op D-Day als eerste een voet op het strand had gezet! In werkelijkheid kwam hij pas dagen later toen van gevaar geen sprake meer was. Het is maar film en in films is alles mogelijk hoor ik je denken. Deels is dat zo maar moet niet ten koste gaan van geloofwaardigheid. Ik bedoel, Data is een Android en zijn fysiek, motoriek en spraak is op en top mens. Aan alles ademt het uit dat hij een persoon is alleen hij is wit. Een zeer goedkope manier om de kijker te laten zien dat hij anders is. Of hij ziet eruit als mens ( met vleeskleur voor 3 euro bij de gamma ) of als C3PO. Ik heb het uitgekeken omdat het zo waanzinnig slecht is dat het toch wel leuk wordt. Aan iets ergeren kan dus ook iets positief uit voortvloeien.

"First time I saw Data, he was leaning against a tree in the holodeck, trying to whistle. Funniest thing I ever saw. No matter what he did, he couldn't get the tune right. What was that song? I can't remember the song..." Dit was de enige Star Trek-film die ik nog niet gezien had, dus toen ik hem op Netflix zag heb ik hem maar gekeken. Patrick Stewart was weer erg goed als Kapitein Jean-Luc Picard. Verder was de gebruikelijke Next Generation cast aanwezig. Ook kwam Kate Mulgrew nog heel eventjes om de hoek kijken als Janeway. Tom Hardy vond ik een matige bad-guy, hij leek ook niet genoeg op Stewart om zich voor te doen als zijn kloon, wat misschien veel koeler was geweest was Stewart ineen dubbel-rol casten. Hij acteerde op zich niet slecht. Het verhaal was wel redelijk, voelde een beetje aan als een langere aflevering maar dat geeft opzich niet. De aliens en locaties zagen er prima uit, al vond ik bepaalde dingen een beetje gepikt van Star Wars Episode 1. De CGI-effecten vielen eigenlijk nog wel mee, al kunnen ze natuurlijk niet tippen aan de geweldige effects van bijvoorbeeld The Search for Spock. Al met al was het wel een vermakelijke film, in ieder geval beter dan die verschrikkelijke Star Trek: Insurrection. Maar toch vind ik het geen waardige afsluiter voor de Next Generation-crew. Data dood, en een matige relatie van Riker... Echt jammer.