My Life without Me (2003)

Redelijke film over een jonge moeder die het nieuws van haar komende dood besluit niet te delen met haar dierbaren. De film kiest niet voor de gemakkelijke weg en is wat aan de trage en soms wat saaie kant. Zeker wel een aantal mooie momenten en het einde weet te ontroeren. Sarah Polley draagt de film met gemak.

Een prachtige, sfeervolle en ontroerende film. Het verhaal greep mij aan, de manier waarop het is uitgewerkt vind ik heel mooi en ik vind het acteerwerk erg goed. Bovendien vind ik ‘m niet voorspelbaar. Dat is fijn. Dingen waarvan ik dacht dat ze mogelijk zouden gebeuren, gebeurden niet. De kinderen vind ik erg lief, en ook zij spelen zo natuurlijk. Dit is een film die je aan het denken zet en die je leven op een positieve manier kan beïnvloeden, ondanks het verdrietige onderwerp. 5*

Een schrijnend portret van een jonge moeder die het financieel niet erg breed heeft. Ze woont in een caravan op een stukje tuin van haar moeder. Ondanks alles lijkt ze toch gelukkig te zijn met haar gezinnetje ook al zijn de vooruitzichten vaak van korte termijn. Die korte termijn wordt nog strakker aangehaald wanneer ze te horen krijgt dat ze terminaal ziek is. Het doet haar nadenken en het leven zorgelozer aan te vatten, voor de tijd die haar nog rest. Vreemd is het wel dat ze haar partner met wie ze een goede band heeft, niet mee betrekt in het verhaal. Wellicht om te vermijden dat dit een domper zou zetten op haar resterende maanden. Haar bucket list is aandoenlijk. Geen mega-avonturen, maar gewone kleine alledaagse dingen die er nog niet van kwamen of die anders nooit ten uitvoeren zouden gekomen zijn. Aangrijpend waren de geluidsbanden met verjaardagswensen telkens één van haar dochters zou verjaren. Haar band met haar arts was ook fijn. Met die snoepjes ... het leven zit echt in die kleine dingen, als je maar zoekt, vindt en apprecieert. Fijn!