Stalker (1979)

Helaas was deze film me toch echt te zwaar om goed doorheen te komen. De intense rust en trage pacing zijn daarbij evenzeer een vloek als een zegen... Als de drie hoofdpersonen het natuurgebied nabij de Zone bereiken, bereikt Stalker voor mij even die filmische perfectie. Je hoort en voelt de stilte, en weet dat de personages op dat moment hetzelfde ervaren. Vervolgens vordert de film echter weer, waarbij me steeds weer opviel hoe paradoxaal ik tegenover de trage verloop stond. Enerzijds is het de kracht van de film. Die pacing maakt dat m'n oog nog extra op bepaalde filmtechnische aspecten viel. Het sterke camerawerk, bijvoorbeeld (wel met name in het eerste deel van de film). Of het sound design met de off-screen trein. Echter, doordat Stalker zich afspeelt op een hoog abstractieniveau, en juist ook doordat de film zo traag is, kwam ik er geen moment in. Met de drie characters had ik geen affiniteit, en de thematiek van de film boeide, doch raakte niet. Interessante dialogen af en toe, in een spel tussen Bijbelse allegorieën, metafysische voorstellingen en academisch materialisme. Maar het wordt allemaal zo droog en zwaar gebracht dat het mij als kijker echt volledig koud liet. Het maakt dat ik toch niet anders kan concluderen dan dat ik het een lange, vermoeiende zit vond. Wel een met enkele filmtechnische en inhoudelijke lichtpuntjes, maar dat is lang niet genoeg voor een voldoende. 2*

Eerst zag ik Solaris van Tarkovski. De film wordt door velen als meesterwerk beschouwd dus ik was nieuwsgierig. Ik vond hem onbegrijpelijk, veel te langdradig en ultra saai. Dat was voor mij een reden dat andere meesterwerk van Tarkovsk ”Stalker” niet te gaan kijken. Uiteindelijk, nadat ik wederom lovende woorden had gelezen over deze film ging ik overstag. Op de achterkant van de dvd hoes, die ik van de bibliotheek haalde stond zelfs dat het een spannende avonturenfilm betrof. Sowieso gaf de hoes een hoop info. Het gehele verhaal, inclusief plot stond uitgebreid omschreven. Het is maar goed dat ik dat altijd pas achteraf lees, alhoewel een beetje voorkennis geen kwaad kan bij Stalker want anders snap je sowieso er geen hol van. Iedereen mag Tarkovski een genie vinden en zijn films meesterwerken, en ergens snap ik dat ook wel maar de beste man heeft zijn films niet voor mij gemaakt. Ook stalker was een niet om door te komen traag gedrocht die tergend langzaam voort kruipt. Het hele verhaal, als je al van verhaal kunt spreken kan makkelijk in een half uur verteld worden. Sowieso blijft er als je alle ellenlange shots waarin niets gebeurd en niets gezegd wordt schrapt hooguit een half uur over. De hoge score hier op moviemeter is mij dan ook een raadsel. Maar goed, ieder zo zijn ding. Tarkovski is voor mij definitief voorbij. De twee interviews op de dvd en het laatste shot leverden nog wel wat sympathie op voor de makers. Echter een film moet je niet beoordelen op hoe de draai omstandigheden waren. Maar zonder deze extra’s was het een 0,5 geworden.