Time Bandits (1981)

Welke film is de juiste om te herzien om het overlijden van Sean Connery mee te herdenken. Ik kwam op deze uit - omdat Dr. No me nooit zo gelegen heeft, en omdat Highlander te afgezaagd is. En Zardoz, wat zal ik daar over zeggen - dat komt nog wel. In dit magistrale gedoetje van Gilliam heeft Connery eigenlijk maar een klein rolletje. Maar wel een van de leukste. En dat zegt al wat, want Gilliam laat hier wel heel duidelijk zien hoever hij boven de vaak toch wat flauwe humor van Monty Python uitstijgt - en zelfs al toen dat nog een ding was. Een voorbode van de latere genialiteit, wellicht, is dit een vingeroefening of zijn de latere films herhaling van dit geniaal maffe epos. Ik kom er niet direct uit, maar een van de mijmeringen die me bijblijft is dat het toch duidelijk niet van CGI hoeft af te hangen. Maar weer even terug naar Connery, want daar is het me om te doen vanavond. Een dikke knipoog, waarmee hij uit beeld verdwijnt - en dat is zoals ik heb het liefste mocht zien altijd. Jammer dat het nu een echt vaarwel moet zijn, al was dat in de geest al wat langer. Vind ik dit zijn mooiste rol ooit - nee, dan moet ik bekennen dat dat toch echt Kapitein Marko Ramius is. Nog steeds.

Aanvankelijk moet het enkel op leuke tot zeer leuke, typische Gilliam vondsten leunen (zelfs de rollen van Cleese en Connery stellen niet zoveel voor), maar op het einde (vanaf de woestenij waar men tegen het doorzichtige einde van de wereld aanloopt) wordt het nog best interessant. Dus toch een krappe voldoende.

Dit viel dik tegen na herziening. Een vrij saaie film die ondanks de vele bekende namen (Sean Connery, Shelley Duvall, John Cleese, Ian Holm, Peter Vaughan en veel meer) niet kan boeien. Het is misschien wel bedoelt als fantasy-avonturen maar ik mis toch wel de absurde humor van Monthy Python. Het resultaat is een vrij lelijke film die gedateerd aanvoelt.