Simple Men (1992)

Het is makkelijk te zien waarom mensen deze film betitelen als stuurloos, houterig, met slechte acteurs en -dialogen. Aan de andere kant is alles aan deze film zo "on the nose", dat ik moeite moet doen om dergelijke standpunten te begrijpen, vooral omdat ze nogal naast de kwestie zijn. Klinkt meer snob dan ik daadwerkelijk bedoel, sorry. De acteurs zijn constant bezig met intonatie en voordracht. De meeste van hen spelen een grotere rol in "the big picture" en vaker niet dan wel is het belangrijk "hoe" iets gezegd word en niet "wat". Taalspelletjes vol met sarcasme, droogheid, ironie en diepere lagen. Een ietwat rommelige en vreemde uitwerking van een simpel verhaal wordt een kapstok voor een levensvraag aan het publiek. Alles hangt samen met mannen en liefde. Vertellen hoe deze film daar mee omgaat, zou al gelijk de strekking van de film weg geven. Laat het nogal duidelijk wezen dat het niet bepaald subtiel wordt gepresenteerd en het is in de meeste sleutelscènes wel terug te zien. Een nummer als "Kool Thing" wordt zo ingezet dat het gelijk een toevoeging aan "the big picture" is en daarnaast is het 1 van de leukere scenes uit de film. Zo zijn er wel meer van dat soort momenten, die er voor zorgen dat je de boodschap haast niet kan missen. Grappig en nogal random detail is de sluikreclame die nogal hardhandig in de film opduikt. Had dit nog een betekenis, of had Hartley gewoon een aantal sponsors in de arm genomen? Ik gok het laatste, Grappige, gelaagde film, die blijkbaar toch heel wat inlevingsvermogen van de kijker vraagt. Tot nu toe vind ik dit ook de leukste die ik van hem zag en het is mijn 4e. Nek aan nek race met "Trust".

Van deze film die ik ooit zo'n 20 jaar geleden gezien moet hebben kon ik mij niets meer herinneren. Zal destijds ook wel niet te veel indruk op mij gemaakt hebben. Een videoclip met die dansscène deed mij echter besluiten deze film maar eens opnieuw te gaan bekijken. Én, dit keer viel hij mij beslist niet tegen, hoewel er wel bij gezegd moet worden dat die geweldige dansscène op het nummer Cool Thing van Sonic Youth er toch wel ver bovenuit stak. Maar ja, ik ben nu eenmaal dol op dit soort dansscènes, uiteraard wel met een aantrekkelijke dame in de hoofdrol. Ik vond die scène zeker niet minder als die vergelijkbare scène uit de film Bande à Part van Godard. Voor de rest was het toch best wel genieten geblazen, zeker als de dames klappen aan het uit delen waren. Ja, ik houd van meppende dames zo lang het maar in een film is uiteraard. Kort samengevat; een lekker sfeervol filmpje dit van Hal Hartley. waarvan ik ook maar zijn film Trust maar eens moet gaan bekijken. Verder ook een heerlijke soundtrack met tracks van o.a. Sonic Youth en Ya Lo Tengo. 4.0*

Redelijke film waarin twee broers op zoek gaan naar hun vader die ontsnapt is van de politie. De wat vreemde, eigenaardige toon van de film is weer typisch Hal Hartley. Dit komt grotendeels door de off-beat dialogen. En alhoewel deze soms best goed zijn, maakt het de personages wel wat afstandelijk (het acteerwerk doet hier zelfs nog een stapje bovenop). Een nipte 3.0 sterren.