Cutter's Way (1981)

Toen ik deze film decennia geleden voor de eerste (en tot vandaag ook énige) keer zag was ik diep onder de indruk. Jeff Bridges speelt uitstekend onderkoeld en mikt niet op meer belang dan zijn rol heeft, Lisa Eichhorn is ontroerend, de muziek van Jack Nitzsche schept knap sfeer en is tegelijkertijd subtiel ontregelend, de plot is even dwingend als ambigu, en de regie geeft de acteurs alle vrijheid zonder de richting van de film zelf te veronachtzamen. Dat alles maakte echter niet meer dan de helft van de waardering uit voor mij, want boven alles is dit de film van John Heard. In bijna alle films die ik van hem ken speelt hij de onbetrouwbare tegenstrever (zoals in Big en My fellow Americans) of de nietszeggende autoriteit (want wie kent hem niet als de vader uit Home alone ?), maar in deze film grijpt hij de hoofdrol met beide handen aan en geeft hij een onvergetelijk portret van een verbitterde Vietnam-veteraan die plotseling een kans denkt te zien om zijn leven nog een zinvolle wending te geven. Hoewel Jeff Bridges hier de ster is speelt hij duidelijk de tweede viool, want Alex Cutter vormt het hart van deze film. Een briljante hoofdrol voor een acteur die daarna helaas weer werd "gedegradeerd" tot bijrollen. En nee, na vijfentwintig jaar heeft deze film bij herziening nog niets van z'n kracht verloren.         Zie overigens de recensie op DVDSavant voor een interessante interpretatie die deze film als een moderne versie van Hamlet ziet.

Fraaie karakterstudie annex moordmysterie, alhoewel dat laatste hier wel op een laag pitje staat. De film moet het vooral hebben van de twee uitstekende hoofdrolspelers, met vooral John Heard heel erg goed als getraumatiseerde oorlogsveteraan die zich vastbijt in een moordzaak waar vriend Jeff Bridges als getuige bij betrokken is. Het tempo ligt laag en qua plot gebeurt er niet zo heel veel, maar dialogen en sfeertekening zijn top.

Best even vergeten dat dit een "thriller" is, want de moordzaak is maar van zijdelings belang. Was soms wat vervelend door de vele dialoog maar een cultfilm mag het gerust genoemd worden, omwille van complexe personages in de vorm van een driehoeksverhouding, maar ook van de vreemde voorgeschiedenis rond de productie. Dit is blijkbaar een film die de studio liever niet had gemaakt. Cutter is een kreupele veteraan die aan de drank zit, en heel koleriek kan zijn als iets hem dwars ligt. Richard Bone is zijn vriend die hem steun biedt in zijn moeilijke situatie en daartussen een vrouw, Mo, die vervreemd is geraakt van Cutter (haar man) nadat de oorlogshandicap hem heeft veranderd. Vooral Heard speelt zijn rol goed als de verbitterde veteraan met zijn complottheorie, maar Cutter's Way is een film die ondanks het een passieproject is, niet veel indruk weet te maken en teleurstellend afloopt.