Atlantic City (1980)

Goeie film over een oude man uit het gangster-tijdperk die toevallig in het bezit komt van wat drugs. Het verloop van de film is wat traag maar laat zich niet gemakkelijk voorspellen. Ook komen de personages goed uit de verf (vooral de innerlijke strijd van het hoofdpersonage). Dit is ook zeker ter verdienste van de uitstekende rol van Burt Lancaster.

Erg fijne misdaadfilm van Louis Malle. Atlantic City is niet meer wat het geweest is. Niet meer de grandeur van weleer en de afbladderende stad straalt eveneens af op zijn bewoners: leeg, versleten en toekomstloos. In deze setting fungeert de charmante en op leeftijd zijnde Lou. Mooie rol van Burt Lancaster die als een Don Juan Sally het hof maakt. Hij komt wat toevallig in woeliger vaarwater terecht en na de eerste schok, geniet hij er wel een beetje van. Hij kan zijn euforie na het neerschieten van die twee gangsters dan ook niet onder stoelen of banken steken. Ook Susan Sarandon doet het overigens prima als serveuse die zich wel opwerken als croupier, liefst ver weg van Atlantic City. Het plot is vrij eenvoudig, maar bevat voldoende vaart om het boeiend te houden. Uiterst sfeervol ook. Niet fout om deze op je lijstje te zetten al wordt het nimmer écht hoogstaand.

Een film van Louis Malle die heel sereen het veelzijdige plot in beweging brengt en de personages introduceert en met elkaar in verbinding brengt. Een film over vergane glorie. Met Burt Lancaster als de personificatie daarvan. Met een fruitige Susan Sarandon als de contradictie van vergane glorie. Met de stad Atlantic City als een harde en grimmige setting en een bouwval waar de karakteristieke bewijslast van de vergane glorie in puin wordt gelegd en wordt vervangen door architectonische gelijkvormigheid. Lancaster heeft een fantastische rol als Ganove Lou. Lou is een man die tegen de zelfkant schurkt en zichzelf in leven houdt met het verlenen van hand- en spandiensten. Een man die betere tijden heeft gekend in de stad waar het gokken gelegaliseerd is. Hij is een man die zijn waardigheid ontleent aan die tijd die niet meer bestaat. Hij is een trieste nobody. Een man die niet eens een Social Security number heeft en zich op zijn gerespecteerde leeftijd nog elke dag op een mismoedig makende manier moet bekommeren om het vergaren van inkomsten. Het oude romantische Atlantic City is sporadisch zichtbaar achter de nieuwe façade. Enorme gebouwen met dichtgetimmerde ramen laten nog iets zien van de pracht en de praal van de dagen van weleer. Lou wandelt dagelijks over de Board Walk met de stad aan de ene en de oceaan aan de andere kant. "You should have seen the Atlantic Ocean back then". De promenade is een decor dat symbool staat voor Lou‘s mistroostigheid. Een decor van vervlogen dromen. Het oude Atlantic City waar mensen zoals Lou een plaats hadden, is niet meer. Louis Malle kijkt kritisch naar de harde American Way of Life en levert tegelijkertijd een film af die een geslaagde hommage is aan de Film Noir. Een respectvolle, sentimentele en romantische hommage.