Demolition Man (1993)

Inmiddels voor de zoveelste keer herzien, maar desondanks had ik altijd geen idee wie deze film heeft geregisseerd. Dit keer heb ik dan extra goed opgelet bij de credits. Het blijkt dus het debuut te zijn van een regisseur die allereerst weinig heeft gemaakt, maar die helaas ook niet meer van dit soort films heeft gemaakt. Een vlugge blik brengt je de conclusie dat de man een zwak cv heeft met eigenlijk vrij matige films. Demolition Man mag daarop een uitzondering worden genoemd, want dit debuut mag best zijn hoogtepunt worden genoemd. De film begint eigenlijk zoals je wilt, de actie knalt al meteen van het scherm en al snel staan Stallone en Snipes tegenover elkaar. Het is het begin van een actiefilm die een flinke tijdsprong maakt en waarin een agent en crimineel wederom de strijd met elkaar aangaan. De wereld is flink veranderd en kent een andere samenleving, waardoor die door Spartan en Phoenix flink op zijn kop wordt gezet. Pure fun gehalte, maar ook Snipes (die een geweldige psychopaat speelt) speelt zijn rol met de nodige humor, waardoor de harde actie ook wordt afgewisseld met grappige momenten. Sandra Bullock speelt ook een goede rol, als een vrij sullige dame die alles bij het huidige houd en geen liefhebber is van vernieuwing, maar toch wel geïnteresseerd is in het verleden. Stallone zit eveneens prima op zijn plek en heeft een aantal fijne oneliners. Veel ontploffingen en kogels, voldoende oneliners en de nodige humor. Demolition Man is pure entertainment dat keer op keer vermaakt.

Deze samen gezien met Judge Dredd. Dat is best een vermakelijke combinatie trouwens... met een klein beetje fantasie zou deze film haast het tweede deel van Judge Dredd geweest kunnen zijn. Nouja, afgezien van de link naar de graphic novels dan. Maar de rol van Stallone zou, afgezien van het pakkie, ongeveer uit dezelfde pen gerold kunnen zijn. Van Bullock vraag ik me de laatste jaren wel eens af wat er veranderd is sinds de jaren-90, toen ik nog zonder aarzeling me aangesloten had bij de Sandy-D fanclub, en dan ongeveer zoals in de quote in The Big Bang Theory wordt uitgelegd: films met Bullock zijn altijd goed. Maar daar ben kennelijk toch overheen gegroeid, op zich zijn de films waarin ze speelt gemiddeld nooit echt slecht, maar eigenlijk ook nooit echt goed - er wil me tenminste geen echte uitschieter te binnen vallen. Snipes mist het hier en daar wel een beetje in de criminele overtuiging, en de actiescenes zijn in vergelijking met films die daar primair op mikken toch wel wat erg tam. Het gaat kennelijk meer om de combinatie met de humor en de absurditeit van de situatie. Maar zo'n 25 jaar later is dat toch wel wat aan slijtage onderhevig. Anders dan Judge Dredd, eigenlijk, die wat mij betreft alleen maar sterker geworden is.

Toch mijn vooroordeel over de hoofdrolspeler eens bijstellen, Stallone doet zijn werk vermakelijk voor de kijker, humor zit verweven in de hele film. Niet dat ik schaterlachend voor het beeld zat maar zoals gezegd was het vermakelijk. Het verhaal was leuk verfilmd en ook de acteurs kwamen goed over, men had er schijnbaar zin in. Een van hen is de New-Yorkse acteur Glenn Shadix welke een mooie rol heeft als "Associate Bob" waarin hij adviseur is van de leider Dr. Raymond Cocteau (Nigel Hawthorne), een gewiekste en achterbakse persoon die door de bevolking aanbeden wordt omdat hij ervoor gezorgd heeft dat de samenleving 'braaf en saai' is. Zelf zorgt hij goed voor zichzelf en wil de 'ondergrondse bevolking' uitroeien. Dat zijn de luitjes die "niets bijdragen" aan de samenleving gecreëerd door Dr. Cocteau, zij willen 'alleen maar leven' zoals het hen uitkomt. Dus vlees eten, sex op de oude manier, luieren en drinken, naast het werken, dus zoals wij nu door het leven gaan. Stallone krijgt daarom steeds meer moeite met de manier waarop de mensen leven en loopt heel wat terechtwijzingen op via boetes. Een 7.