Captain America: The First Avenger (2011)

De gebruikelijke superhelden onzin. Ze zijn over het algemeen al niet te pruimen, de origin stories zijn zo mogelijk nog beroerder. Kijk 'm iel en klein zijn in het begin, ook toen gebruikte hij al een schild. Goh. Je wordt echt als een kind behandeld in dit soort films. Evans heeft de uitstraling van een gladgeschilde aardappel, zijn star spangled held is leuker als poster boy dan als supersoldaat en de vibranium schijf is een tamelijk lullig wapen. Zelfs omringd door nazi's is het drie keer niks met deze patriot. Vriendje, vrouwtje, vijand (een rooie rakker!) om er iets van een richting aan te geven, maar zodra hij los gaat, krijg je het ene na het andere slappe, loze en lelijke actiesegment voorgeschoteld. Dit had nog wel iets kunnen worden als men vol had ingezet op way way over the top, die grote oldtimer is verreweg het beste onderdeel van de film, maar Marvel, Johnston of wie dan ook, spelen liever op veilig en dan rolt er weer zo'n eenheidsworst van de plank. Je kan beter twee uurtjes gaan fonduen met iemand.

Het is 1942 wanneer Steve Rogers [Chris Evans] zich als vrijwilliger aanmeldt bij het Amerikaanse leger. In eerste instantie wordt hij resoluut afgewezen wegens zijn zwakke gezondheid, maar Dr. Erskine [Stanley Tucci] ziet meer in Steve en geeft hem de kans om mee te doen aan een zware selectieprocedure. Uiteindelijk zal slechts één van de deelnemers meedoen aan een wetenschappelijk experiment onder leiding van Howard Stark [Dominic Cooper] dat moet resulteren in de eerste Amerikaanse supersoldaat. Ondanks tegenstribbelen van Kolonel Phillips [Tommy Lee Jones] valt de keuze op Steve, maar zijn leven als Supersoldaat is niet wat hij er van had verwacht. Totdat Nazi-officier Johann Schmidt [Hugo Weaving] zich mengt in de oorlogsstrijd met zijn eigen superwapen. Ouderwetse superheldenactie is vaderlandslievend met een knipoog en een simplistische benadering van goed en slecht. Voor Marvel-begrippen is dat origineel te noemen. Vervolg: Captain America - The Winter Soldier.

Na herziening valt de film toch beter mee. Ik stoorde me enorm aan het typische Amerikaanse chauvinisme, ook al heeft Captain America zelf ook niet altijd het blinde vertrouwen in de grote leiders. Nieuwkomers als Peggy Carter en Bucky Barnes zijn wel goed gedaan en vooral Tommy Lee Jones is een leuke toevoeging als bijrol. Het verhaal van de nazi die graag de macht wil overnemen van Hitler himself, hebben we ondertussen al veel meer gezien. Dat mag gerust nog eens gedaan worden, maar origineel is het niet. De Red Skull werkt niet echt. Wel goed is de actie als Captain America zelf het heft in handen neemt. Daardoor is er nog voldoende entertainment, maar er zijn teveel saaie momenten om er echt iets goed van te maken.