Breakheart Pass (1975)

Zo'n heerlijk ouderwetse trein in een prachtig besneeuwd landschap maakt een film al gauw het kijken waard. Zeker als daarbij ook nog eens een mysterieus sfeertje wordt gecreëerd en zich tijdens zo'n dagenlang durende treinreis een verhaal ontvouwt dat voor een western eens niet zo enorm eenvoudig in elkaar steekt. Nu gaat het ook wat ver om het script een literair hoogstandje te noemen maar de spanning wordt er goed ingehouden. Hoewel de film tegen het einde één cliché bevat dat blijkbaar niet helemaal kon worden vermeden is Breakheart Pass een film die je eigenlijk moeilijk onder een bepaalde noemer kunt plaatsen. Noem het een treinwestern, een sneeuwwestern of een westernmysterie, het is in elk geval geen typische cowboyfilm. Charles Bronson zal nooit mijn favoriete hoofdrolspeler worden maar zet hier een heel prima rol neer. Hij wordt bijgestaan door vrouwlief en een aantal andere zeer goede bijrolspelers (waaronder bijv. Ben Johnson, Ed Lauter en David Hiddleston). Daarmee kijkt de film lekker weg en verveelt hij eigenlijk nergens.

Het westerngenre zorgt in deze film voor de atmosferische entourage. Het verhaal heeft eigenlijk meer van een klassieke whodunnit. Nadat John Deakin (Charles Bronson) op een westernwaardige manier wordt overmeesterd en in een legertrein wordt vastgehouden, die door een fantastisch decor in de vorm van een besneeuwde berglandschap puft, neemt het verhaal een detectiveachtige wending. Charles Bronson. Heerlijk. Toen ik onlangs The White Buffalo (1977) bekeek, realiseerde ik mij dat het zeker tien jaar geleden moet zijn geweest dat ik voor het laatst een film met Bronson zag. Volgens mij was dat Bronson als Paul Kersey in Death Wish 4: The Crackdown (1987). Een film die je met recht als een enorme afknapper kan betitelen. Nu is trouwens alleen het eerste deel van die reeks wel ok. Met de overige delen glijdt het niveau per deel verder af. Breakheart Pass is in ieder geval een stuk beter. Dus nog steeds blij met de hernieuwde kennismaking. Niet dat Breakheart Pass een supergoeie film is. Dat niet. Het camerawerk houdt niet over. De camera registreert het gebeuren tamelijk saai en zakelijk. Een paar enerverende buitenopnames daargelaten, zijn de scènes weinig dynamisch geregisseerd. De scènes in de trein zien er nogal star uit Het verhaal dan. Dat zit nogal grof in elkaar en hangt soms wel erg van toevallige gebeurtenissen aan elkaar. Echte suspense ontbreekt. Toch is de film over het algemeen prettig kijkbaar en op momenten zeker wel spannend. Dat laatste ligt vooral aan hectische oplevingen en aan Bronson die verrukkelijk stoïcijns, alwetend en doortastend aanwezig is. De andere grote namen die de film rijk is, vallen niet uitzonderlijk op. Breakheart Pass is geen heuse western, maar eerder een grof uitgespeelde whodunnit in een western entourage. Heel solide geënsceneerd. Het verhaal is hier en daar een beetje fantasieloos, maar best leuk.

Routineus gemaakte "western" met alles erop en eraan, indianen, de cavalerie, schurken, etc. Vanuit Alistair McLean matige dialogen afgewisseld met actie. Whodunit blijkt uiteindelijk een wirwar van actie te worden. Bronson speelt zijn rol weer zoals we hem kennen. Verder opmerkelijk gecast Edddy Little Sky, waarom steekt hij zijn arm vooruit naast de trein? Jill Ireland past in de lijn van het verhaal er is meestal 1 vrouwelijke tegenspeler in films van die tijd.