Lilja 4-ever (2002)

Helaas zijn deze wijken er inderdaad, heb zelf een half jaar gewoond in zo'n flat in Polen. Maar van binnen zijn ze soms erg gezellig als de bewoner iets aan zijn flat doet en heb er dan ook verschillende gezien. Hier bij Lilja haar moeder is het ook vrij normaal volgens de standaard maar vervolgens.....als ze moet verhuizen omdat tante het geld voor Lilja in eigen zakken steekt, dan zie je de echte armoede van de muren afdruipen. En zo rommelt het verder in haar jonge leventje, iedereen behalve Volodja maakt misbruik van Lilja. Vooral sinds het kapitalisme in deze van huis uit socialistische samenleving is binnen geslopen, is er voor bepaalde groepen een volledige achterstand gekomen. Als men geen werk kan vinden, dan ben je aan de liefdadigheid van een ander overgeleverd in het vml. Oostblok. Vroeger kreeg je desnoods een baan in een groep conciërges op een school waar men aan 1 of 2 genoeg had. Dan kwam je als nummer 5 binnen maar je had een baan en een gegarandeerd inkomen zolang je dat werk deed. Onzin banen dus maar zekerheid. Voor Lilja gaat dat niet op, moeder gaat ervan door naar het "rijke" westen en haar dochter laat ze achter. Vechten voor jezelf, vechten om te overleven, desnoods ten koste van een ander! Een indrukwekkende, vrij realistische film over een meisje van 16 in het hedendaagse Rusland. Een 8!

Een grauwe, troosteloze, intrieste, indringende dramafilm van begin tot eind over de ondraaglijke lichtheid van ons bestaan. Ik herkende veel uit mijn reizen naar Polen, Litouwen, Oost-Duitsland en Berlijn (nog voor de val van de muur)......... Grijze, eentonige woonwijken, alle flats en straten lijken op elkaar, bitterweinig groen, veel beton, een geestdodende omgeving om in te leven. Wat is die Andrej toch een schoft, een Russische loverboy! De mannen, jong en oud, in deze film komen er slecht vanaf. Enige uitzondering daarop vormt Volodja, die haar trouwste vriend is, maar die ze voor haar droom in de steek laat..... Het komt er op neer dat ze allemaal met jonge meisjes seks willen hebben en daar flink voor betalen. Helaas, echt helaas is deze film heel erg realistisch. In het Westen zijn (waren) veel prostituees van Oost-Europese afkomst onder valse voorwendselen hier naartoe gehaald. Tegen het einde zelfmoordmuziek (zoals ik het noem) en vervolgens wonderschone muziek van Vivaldi als afsluiter. Enige lichtpunt in deze film vormt de hemelse verlossing door middel van de onvermijdelijke dood.........

Rauw. Lilja 4-Ever was ook een titel die ik uit de top 250 ooit eens heb opgemaakt, en door de status die de film heeft gekregen was ik er ook zeker nieuwsgierig naar. De uiteindelijke ervaring is me ook niet bepaald tegengevallen. Geweldig vond ik het niet, maar dit is wel een film die uiteindelijk op een behoorlijke manier z'n draai vind. Om te beginnen is de stijl van de film opvallend. Moodysson kiest voor een erg realistische stijl waardoor alle viezigheid en modderige achtergrond op je neus wordt gedrukt. Je moet er van houden en/of aan wennen. Mooi is het namelijk niet en audiovisueel heeft de film dan ook weinig te bieden. Het is hier het verhaal en de bijbehorende boodschap die het hem doen. Het acteerwerk van de jonge Akinshina is sterk te noemen. Als kind doet ze het eigenlijk perfect. Ze weet perfect de rebelse als de onschuldige uitstraling te bewaren. Bijrollen zoals die van Bogucharsky horen er ook goed bij, en zo is dit een film voor volwassenen waarbij de kinderen de acterende prestaties de baas zijn, en dat is maar goed ook, want dat eigenlijk ook moest wel. De film kent wat onhandige regiemomentjes, de opening met brute Rammsteinmuziek bijvoorbeeld is niet snel iets dat ik zelf had gedaan om de toon te zetten. Verder ziet de film er best aardig uit. Erg strak is het niet, en misschien voor een lange tijd niet al te heftig, maar eenmaal de bal gaat rollen komt de film ook binnen en dan begint het zijn status ook echt waar te maken. Sterke, rauwe film die het vooral moet hebben van zijn vuile en depressieve uitstraling. Op audiovisueel vlak weinig boeiend, verder een goede film waarvan ik best begrijp dat het zijn hoge status heeft verkregen. Misschien niet zo'n onmogelijk heftige film, maar wel eentje die niettemin binnenkomt bij de kijker en een belangrijke boodschap draagt. Goed.