Leave No Trace (2018)

Ik weet niet precies hoe Granik het doet maar de film is verpletterend en zeer ontroerend (net als haar vorige film Winter's Bone (2010) - MovieMeter.nl). De film begint nota bene op een manier die wat saaiig is en waarvan je denkt ‘ik had net zo goed naar een documentaire over daklozen kunnen kijken’ maar hij gaat onder je huid zitten waarbij je om het meisje Tom gaat geven en voor je het weet zit je in een emotionele roller coaster en te vechten tegen de tranen. De film gaat overigens niet over daklozen maar over PTSS en weet op dat thema, net als bv. de film Brødre (2004) - MovieMeter.nl, bijzonder te imponeren. Het rottige van de onderkant van de samenleving is vaak dat de mensen het er niet alleen materieel moeilijk hebben maar ook diep eenzaam zijn (zie bv. Rabot (2017) - MovieMeter.nl). In deze film zijn de mensen die uit de samenleving zijn gevallen echter puur goed, maar soms kan goedheid en zelfs liefde een gebroken psyche niet meer helen. Sommigen moeten voor altijd blijven vluchten, voor altijd figuurlijk en letterlijk dolen. Een van de beste films van 2018.

Leave no trace. Laat geen spoor na. Loop weg uit je bestaan. Loop weg van je bestaan. Vlucht. Voor? De anderen? Nee, vooral voor jezelf. Voor herinneringen. Herinneringen die aan de oppervlakte geen spoor achterlaten, maar diep vanbinnen een puinhoop hebben gemaakt. Leave no trace. Laat geen spoor na. Leef als een voortvluchtige, leef als een indringer in andermans grondgebied. Leef als een veteraan die zich in het epicentrum van een oorlog bevindt, leef alsof je elk moment kunt gevonden worden, en vernietigd. Leave no trace. Laat geen spoor na. Kom terug uit een gewapend conflict, kom terug als held en bevrijder van de eigen natie, maar trek je nadien vooral terug in de kantlijn van de samenleving, verstop je in de marge van de maatschappij. Slik je pillen, zeur niet. Doe je best. Doe zoals de rest. Laat geen spoor na in het ‘hier’ van wat ‘ginder’ heeft plaatsgevonden. Alstublieft, dankuwel. Leave no trace. Laat geen spoor na. Kerf je eigen wonden niet in de ziel van je dochter. “The same thing that's wrong with you isn't wrong with me.” Verwacht niet dat zij in jouw voetsporen treedt, ook al is zij jouw enige, jouw belangrijkste bezit. Snijd ook je laatste band met de wereld door, de navelstreng die jou aan de realiteit bindt. Wis dat laatste spoor uit. Bevrijd jezelf met de moeilijkste aller spreekwoordelijke moorden. Kill your darling, laat haar los. Geen spektakel, geen grote gebaren, geen moraliserende vinger, geen hang naar diepzinnigheid. Wel het leven zoals het is: ingetogen vastgelegd door Debra Granik, intens vertolkt door Ben Foster en Thomasin McKenzie. Weinig om vrolijk van te worden in deze 'Leave no trace', maar de compassie spat van het scherm af. Erg aandoenlijk, en laat ons eerlijk zijn: verre van irrelevant, dit verhaal. 3,5*

Heerlijke uit het leven gegrepen film die de kijker puur ziet als een toeschouwer en niet als een leerling die alles uitgelegd moet krijgen. Fijn dat dit soort filmpjes nog steeds bestaan. Thomasin McKenzie kende ik al van het iets latere Jojo Rabbit en speelt ook hier weer puur en overtuigend. Met weinig dialoog tussen vader en dochter en met een rustig verhaal zonder poespas blijft de film zonder enige moeite boeien. Weglopen voor je problemen en je innerlijke struggles, ik denk dat we het allemaal wel in kleine of grotere maten kunnen herkennen. Leave no trace is puur, menselijk en heerlijk om naar te mogen kijken. Aangename verrassing! 4,5*