Le Passé (2013)

Asghar Farhadi flikt het weer. Met tussenpozen van twee jaar verrast hij ons met ware meesterwerken: About Elly (2009), A Separation (2011) en in 2013 Le Passé. De film begint met een schitterende openingsscène, waarbij de hoofdpersonages aan weerszijde van een glazen wand elkaar niet verstaan, maar wel begrijpen. De slotscène is nog indrukwekkender, wanneer je als kijker gebiologeerd zit te staren naar twee in elkaar gevouwen handen, speurend naar enig teken van leven. Daartussenin vertelt Farhadi een beklemmend verhaal over een gezin, waar de verzameling onderlinge relaties eruit ziet als een gordiaanse knoop. Het is een film met twee gezichten. Het eerste deel draait om huisvrouw/moeder Marie en haar haast explosieve banden met haar ex, haar huidige vriend en haar kinderen. In het tweede deel staat een zelfmoordpoging centraal en de schuldgevoelens, die dat bij de diverse (mogelijke) betrokkenen oproept. Terwijl de puzzelstukjes van het verleden van lieverlee in elkaar passen, doet iedereen op zijn of haar eigen manier verwoede pogingen om met dat verleden af te rekenen. Daarbij lopen de emoties regelmatig torenhoog op. Het is een prachtige film over verwarring, liefde, wanhoop, woede, wantrouwen en schuld. Kortom een film over mensen van vlees en bloed, met hun vertwijfeling en met al hun goede bedoelingen en gebreken. Aan de hand van een zorgvuldig scenario weet regisseur Farhadi, net als in zijn vorige films, het beste te voorschijn te halen uit zijn acteurs. Dit is voor mij tot nog toe veruit de beste film van 2013. Dus, als het aan mij ligt: zet de Oscars al vast maar klaar voor Asghar Farhadi, Bérénice Bego, Pauline Burlet (de dochter) en de kleine Elyes Aguis. Net als de twee voorgaande films van Farhadi komt ook deze in mijn Top 10.

Waauw. Spannend van begin tot einde. In tegenstelling tot veel van de meningen vind ik het whodunnit-gedeelte wel degelijk een extra toevoegen aan het verhaal. Hier en daar daardoor misschien ietwat ongeloofwaardig in de details, maar het geeft wel een veel breder uitgangspunt over de situatie doordat er op die manier veel meer betrokkenheid van de personen wordt gecreëerd waar die anders ietwat als bijzaak in het verhaal waren achtergebleven. En dat zou jammer geweest zijn, want juist de complexe rol die alle karakters in hun omgeving spelen in het verhaal maakt het zo'n sterke film. De film is naast het sterke en originele verhaal vooral mooi door de erg sterk gespeelde rollen, en de erg mooi gefilmde beelden in hun vrijwel onnavolgbaar mooie setting. Wel wat filmhuizig, en ook wat overduidelijk op zoek naar prijzen. Maar is dat erg?

Le Passé Weer een fantastische film van Farhadi. De man stelt nooit teleur, en ook Le Passé is weer een mooi menselijk verhaal over een aantal personages die de pijnlijke gevolgen van hun acties onder ogen moeten komen. Oud zeer, pijnlijke scheidingen, omgaan met verlies en fatale beslissingen, de consequenties dragen van deze beslissingen, een verstoorde moeder-dochter relatie etc. Farhadi kiest weer voor vrolijke kost... Maar de man is een meester in het schrijven van dialogen die levensecht aanvoelen, en het uitwerken van complexe en herkenbare personages. En met Rahim, Bejo, Mosaffa en de jonge Burlet heeft hij ook fantastische acteurs gecast. Ik was helemaal vergeten dat Bejo in de The Artist heeft gespeeld, en haar eerste scene is een leuke knipoog naar deze geweldige Oscarwinnaar.