Cría Cuervos (1976)

Porque te Vas. Nee, inderdaad. Dat nummer krijg je niet uit je hoofd. Ik ging er vannacht mee op bed en werd er vanochtend mee wakker. Bijzondere film deze 'Cría Cuervos'. Een intrigerend kijkje door de ogen van de kleine Ana. Prachtig gespeeld, wat een knappe prestatie. Mooi aan deze film vind ik dat regisseur Saura het kind zijn echt heel indringend overbrengt en ondanks dat de gebeurtenissen traumatiserend zijn geweest voor Ana, de film en haar leventje als klein meisje nog redelijk zorgeloos lijken te zijn. Daarom voelt 'Cría Cuervos' als geheel nog redelijk luchtig. Wat voor impact het kind zijn heeft op het latere leven, zien we echter wel terug als de oude Ana aan het woord is. Het is zo belangrijk om een goede jeugd te hebben. Maar die keuze heb je als kind niet. De dromerige sfeer versterkt de impact. Knappe film.

Sprookjesachtig en droomachtig verhaal, waarbij je in het geheugen dwaalt van Ana; een kind dat door haar jeugd geobsedeerd is geraakt door vragen van dood en leven. Opmerkingen en gedrag van volwassenen gaan daarbij een eigen leven leiden in haar gedachten, realiteit en fictie lopen door elkaar heen gedurende de film. De actrice Ana Torrent zet een solide rol neer als de elfjarige Ana, middelste van drie kinderen. Haar droeve en expressieve ogen bepalen de sfeer, de zeldzame keren dat ze glimlacht vallen direct op en breken dan het moment. De rollen van haar twee zusters Irene (de oudste) en Maite (de jongste) worden ook goed vertolkt. Haar overleden moeder had als pianiste een vrijer leven kunnen leiden, maar koos door faalangst voor een huiselijker leven. Haar later overleden vader was een vrijwilliger aan het Russische front voor het Spaanse leger. Hij voert de wens van zijn vrouw uit haar zus, de tante van de kinderen dus, als voogdes te benoemen. Die tante wordt nu ook weer niet echt streng neergezet, maar zit met het probleem dat ze een liefdevolle moeder moet vervangen. De stemming, het ritme, van de film lijkt soms te worden doorbroken door bepaalde tussenbeelden. Daarin geeft een volwassen Ana commentaar op haar jeugd. Dat pakt niet helemaal goed uit. De politieke metafoor met het Spanje van 1976 en eerder is een extra. Ondanks die dubbele bodem, lijkt het toch alsof er iets meer verhaal in de film had kunnen zitten. Desondanks een ruime voldoende. Cría cuervos y te sacarán los ojos. Een Spaans gezegde. Dit wil zoveel zeggen als: “breng raven groot en ze pikken je de ogen uit”. Een omschrijving voor opvoeders, die geen geluk hebben met de opvoeding van hun kinderen. Vreemd genoeg lijkt dat beeld niet helemaal aan te sluiten bij de film zelf, het "potje met de inhoud" even daargelaten.

Een film die me minder raakte dan de meest recente meningen hierboven. Zeker geen slechte film, maar geweldig vond ik hem allerminst. Een verhaal dat wat voort sleepte en waar ik moeizaam in kwam. Vooral de kleine Ana Torrent viel op met een prima acteerprestatie als jonge meid. Het plot werd verder interessant gemaakt door gebruik te maken van een vertelstem en te switchen tussen heden, verleden en toekomst. Er hangt wel een bepaald sfeertje over de film, maar voel me dus te weinig betrokken om er helemaal in ondergedompeld te zijn. Die verkleedscène viel inderdaad op in de film, was leuk en opgewekt, maar magisch of uitzonderlijk vond ik het nu ook weer niet.