Mary Queen of Scots (2018)

Er zijn al meerdere films gemaakt over koningin Mary van Schotland (16e eeuw), maar vermoedelijk niet zo eigentijds als dit 'Mary Queen of Scots'. Na een kortdurend huwelijk met koning Frans II verlaat Mary (Saoirse Ronan) als jonge weduwe Frankrijk, het land waarin ze opgroeide, om terug te keren naar Schotland en daar de troon op te eisen. Maar de Katholieke Mary heeft grotere ambities: de troon in Engeland eveneens bestijgen, omdat zij daar meer recht op zou hebben dan de regerende protestantse koningin Elizabeth (Margot Robbie). Centraal in Mary Queen of Scots staat de relatie tussen Mary en Elizabeth, de twee koninginnen die behalve elkaars 'concurrent' vooral ook in hetzelfde schuitje zitten: op papier mogen zij misschien dan regeren, in werkelijkheid zijn het alleen maar mannen, die op de achtergrond aan de touwtjes trekken. En het zijn ook die mannen die keer op keer konkelen, roddelen en oorlog voeren. Zowel Mary als Elizabeth worden hier geportretteerd als vrouwen met een sterke persoonlijkheid die boven dat gekonkel van de mannen staan. En zo heeft dit Mary Queen of Scots onmiskenbaar een wat feministische inslag. Opvallend is verder dat de cast zeer divers is: in de entourage van de koninginnen duiken zowaar ook zwarte en aziatische personen op, iets wat afwijkt van hoe de situatie in die tijd werkelijk was. En zo lijkt deze film meer over het nu dan over toen te gaan. Zowel Saoirse Ronan als Margot Robbie spelen hun rol naar behoren. Maar niet zodanig dat het een onuitwisbare indruk achterlaat. Dat geldt eigenlijk ook voor de film als geheel. De kostuums en make-up zijn aardig gedaan, maar in vergelijking met bijvoorbeeld het onlangs uitgebrachte 'The Favourite' toch beduidend minder (aan het eind van de film ziet koningin Elizabeth er door de grimage uit als Pennywise in It, of dat nou de bedoeling was?). Wel weer credits voor de score, die bepaalde scenes mooi ondersteunt.

Geen film voor historici. Er wordt te krampachtig geprobeerd om 21e-eeuws #metoo politiek correct te zijn, terwijl dat niet toegepast kan worden op de 16e eeuw. In Elizabeth, die we toevallig gisteravond gisteravond nog gezien hebben was dat ook wel enigszins het geval, net zoals andere historische onjuistheden, maar minder opzichtig. Daarnaast was de muziek soms ronduit slecht en cheesy en zorgde onbedoeld voor een komisch effect. Het acteerwerk van de hoofdrolspeelsters redde de boel nog een beetje, evenals de shots van het landschap. Eindscore: 2,5 ster.

Vond de film niet veel bijzonders, zeker niet na het kijken van de trailer. Wat ik heb gezien was een twee uur lang kostuum drama dat vier uur lijkt te duren. Dat komt vooral door de tijdlijn in het plot. Ze hebben een paar hoogtepunten uit het leven van Mary en Elizabeth gepakt en die geprobeerd met wat controversiële subplots aan elkaar te plakken. Meestal is het resultaat daarvan niet meer dan een paar acteurs die bedroefd kijken en met een zwaar middeleeuws accent iets serieus proberen te blaten in een donkere vochtige ruimte. Er zijn wel een paar momentjes die eruit springen door Saoirse Ronan, maar die zijn niet genoeg om het hele project te redden. Kortom: middelmatig plot, langdradig en historisch gezien een zooitje.