Can You Ever Forgive Me? (2018)

Niet slecht, maar wel wat degelijk verteld en de film weet niet of het nu drama is of komedie. Het is beide net niet en daarmee een wat zouteloos geheel dat soms vermaakt en soms verveelt. Het geinige was wel dat ik enkele keer een trailer zag van deze film en al direct wist: die hoef ik niet te zien, niet het soort film (onderwerp noch uitwerking) dat ik leuk vind. Maar goed, ik had de titel gemist tijdens die trailers en dit bleek dus die film te zijn met een erg mooie titel en met 3 nominaties die in de week van de Oscars nog in de bios zou komen, dus toch maar gegaan omdat ik dat nu eenmaal doe in deze periode. Visueel wel oké. Soms een mooie gouden glans op de straatstenen, maar ook verder erg saaie beeldvoering. Het is niet lelijk, maar er zit ook geen enkele bijzonderheid of kraak of smaak in. Zoals de hele film hangt rond middelmaat. Nooit echt leuk, nooit echt spannend, nooit echt meelevend. Acteerwerk is ook niet per se slecht, maar wel uit een geijkt vaatje. De side kick die een wat opvallende rol heeft (een soort Bil Nighy, maar dan stukken minder) en de hoofdrol voor een vuilbekkende madam. Dat is best overtuigend gedaan, maar het ligt er ook dik bovenop en het blijft een rol die je kan verkloten maar ook al snel wel goed kan doen. Gelukkig was dat nog het tweede, maat een nominatie daarvoor vind ik wat overdreven. 2,5*.

Aangename film. Melissa McCarthy kruipt in de huid van wijlen Leonore Carol ('Lee') Israel, de schrijver die vooral bekend werd om haar biografieën van verschillende beroemdheden. Can you ever forgive me is gebaseerd op de memoires van Lee Israel. De film gaat over de periode na die biografieën, als Lee na geflopt werk financieel aan de grond zit en op het idee komt om brieven van verschillende niet meer in leven zijnde beroemdheden te vervalsen, verfraaien en verzinnen met name, om zo de waarde ervan te laten stijgen en haar financiële malaise het hoofd te bieden. Ze komt in contact met de eveneens aan lager wal geraakte Jack Hock (Richard E. Grant), een theatrale man met een opzichtige voorliefde voor mannen. Hij wordt haar drinkmaatje en uiteindelijk ook haar partner in crime. Melissa McCarthy is geweldig als de onbehouwen, maar in wezen onzekere en eenzame Lee Israel. die vervreemd is van de grote mensen wereld. Ze heeft niet het karakter en misschien ook niet de vaardigheden om aimabel gevonden te worden door haar omgeving en zo haar eigen kansen op succes te vergroten. Dat levert enkele hilarische scenes op, maar soms juist ook vooral pijnlijke. Veelzeggend is de scene waarin Lee in de rechtszaal opbiecht dat het vervalsen en verfraaien van de brieven haar bijzonder gelukkig heeft gemaakt en dat zij nooit eerder zo gelukkig was. Het vergrootte haar gevoel van eigenwaarde, iets waaraan het eigenlijk altijd had ontbroken. Can you ever forgive me is behalve een behoorlijk waarheidsgetrouw portret van Lee Israel ook visueel een fijne film om naar te kijken: de beelden van New York begin jaren '90 zijn fraai gemonteerd. De jazzy score maakt het af.

Prachtig geacteerde film door McCarthy en Grant! Ze hebben een sterke chemie samen. Van dit verhaal over Lee Israel had ik niet eerder ik gehoord. Het verloop was voor mij dan ook onbekend en ik was dan ook enigzins verrast door de wendingen in het verhaal. Ik had mij dan ook niet ingelezen verder. De vriendschap tussen de 2 hoofdrolspelers maakte wel indruk! De luchtigheid van het script maakt het allemaal ook niet te zwaar. Klein pareltje dit!