The Ballad of Buster Scruggs (2018)

Aardig. De Coens en Westerns ... ik had er eigenlijk niet zo heel veel zin in. Gelukkig gaan ze hier weer de wat vrolijkere toer op, de Coens die pogen grimmige en/of serieuze cinema te maken vind ik meestal niet zo best. Dat blijkt ook wel weer, want het is toch vooral het begin van deze anthologie die ik goed vond, met het eerste filmpje als duidelijke uitschieter. Wel iets harder dan de gemiddelde Coen comedy, maar qua humor best leuk en ook erg fris in beeld gebracht. Moet zeggen dat het er visueel sowieso wel goed uitzag. Mooi gebruik van licht, kleur en framing. Het maakt dat het droevige Western-bruin niet al te veel de overhand krijgt en dat de film visueel wel wat te bieden heeft. Het is ook nodig, want het acteerwerk is eerder matig en ook de soundtrack voegt niet zo heel veel toe. De verhaaltjes zijn wisselend, met de eerste drie als betere en de laatste drie een stuk minder. Jammer om zo je anthologie op te bouwen/af te sluiten, maar dat heb je toch wel vaker als je teveel structuur en consistentie in een project als dit wil steken. Het mag toch net wat wilder en gevarieerder wat mij betreft. Maar er zitten genoeg leuke momenten in en visueel valt het ook erg goed mee, alleen wordt het naar het einde toe een stuk minder. Zoals bij wel meer Coens ligt het potentieel veel hoger dan de kwaliteit van het eindresultaat. 3.0*

Zo tussen het spelen van Red Dead Redemption 2 door even tijd gemaakt voor een ander stukje western. Prima film verder. In boeken komen verhalenbundels nog wel eens voor, in film toch een stuk minder. Maar deze is geslaagd. Vooral omdat de setting steeds ergens in het Westen ligt en de verhalen dusdanig van aard zijn, veelal ook klein gehouden, dat er niet meer tijd nodig is. Maar bovenal omdat de film nu eens vermaakt en dan weer ontroert. De eerste kortfilm is vermakelijk en een prima opener, maar niet meer dan dat. En het laatste verhaal, hoewel erg grappig soms, vond ik qua sfeer en toon niet hel fijn en ik weet nog steeds niet wat men er precies mee wilde. Maar die vier verhalen ertussen zijn stuk voor stuk pareltjes. Qua sfeer goed, allemaal erg mooi gefilmd, production design is sterk, acteerwerk bovengemiddeld, en vooral ontroerend. Fijne muziek verder en de tussenstukjes met dat boek zijn fraai gedaan. 4,0*.

Ik ben de film totaal blank ingegaan en was dus een beetje verbaasd toen ik zes verhaaltjes voorgeschoteld kreeg. Een beetje jammer, want ik was wel gecharmeerd door de singing cowboy. De eerste episode was dan ook de leukste. Typisch voor de gebroeders Coen ook, een beetje de draak steken met vanalles, absurde humor, wat actiegeweld, maar bovenal vermaakcinema van de hoogste plank. Geweldig entertainment met een kruising tussen Bobejaan Schoepen en Lucky Luke. Die songs waren super. Die eerste episode krijgt dan ook een verdiende 4,0*. Het tweede fragment was ook nog behoorlijk leuk met die bankoverval met wederom enkele komische elementen met de "pan-man". 3,5*. Deel drie is er eentje met Liam Neeson die rondtrekt met een arm- en beenloze man. Dit deel was vrij repetitief en verveelde naar het einde toe wat, maar al bij al zeker ok. 3,0*. Tom Waits als goudzoeker was dan weer van een hoger niveau en vermaakte me wederom. Ineens ook een ander decor met de kabbelende beekjes in de bergen. 3,5*. De karavaantocht had net als de andere delen steeds die Coen-factor en was vrij vermakelijk. Elk verhaaltje wordt geïntroduceerd via een groot lijvig boek dat je meteen het verhaal inzuigt. 3,5*. The Mortal Remains, waarbij een groep mensen in een koets wat keuvelen was echter saai en inspiratieloos en bij voorsprong de zwakte van alle zes. 2,0*. In zijn geheel wat wisselvallig en een samenraapsel van losse ideetjes. Diepgang hoef je niet te verwachten met de korte speelduur van elk hoofdstuk apart. Het één is al wat meer geslaagd dan het andere, maar in zijn geheel zeker geslaagd.