The Duellists (1977)

Mooie film van Scott. Een visuele oefening vooral, dat kan je zien aan de vele mooie shots en het spelen met de belichting. Soms leek het wel wat geïnspireerd door Barry Lyndon op dat vlak. Vooral de laatste scène is een waar schilderij. Twee lagere officiers van Napoleon (van gelijke militaire graad) raken in een jarenlange persoonlijke vete verwikkeld door een akkefietje over gekrenkt eergevoel. Ze vechten talrijke duels uit die echter nooit tot een bevredigende uitkomst eindigen. Op de achtergrond vinden de oorlogen van de keizer plaats (het stukje in Rusland was ook weer van een onaardse schoonheid) en uiteindelijk zijn val. Hoewel de haat tussen beide mannen koortsig en vurig is, blijft het plot te oppervlakkig en te mager om hier een echt groots meesterwerk in te zien. De relatie tussen beide hoofdpersonages mag zelfs onrealistisch genoemd worden. Ik heb toch ook genoeg goeds gezien die een 4* in mijn ogen rechtvaardigt.

De debuutfilm (qua langspeelfilm toch) van Ridley Scott. Een regisseur vol missers en toppers. The Duellist is een misser. De verwijzing naar Barry Lyndon is al meermaals gevallen, bij deze nog maar een keer. Hij heeft een gelijkaardige film willen maken, maar mist toch wel de echte uitstraling van de film. Je hebt fotografen en je hebt mensen met een fototoestel... 2 jaar later doet hij echt zijn ding en is hij als regisseur zoveel creatiever met de horrorfilm Alien en de film daarop Blade Runner. Scott wil in The Duellist zowel een verhaal vertellen als uitblinken met beeld. En mist daardoor in beide gevallen. Het is allemaal nogal afstandelijk en de beelden zijn vrij droog. Geen memorabele film. Jammer, want hier had misschien wel meer ingezeten.