Dune (1984)

Ja, slecht en vervelend. Jaren geleden eens geprobeerd, toen na een half uur uitgezet, maar nu weer een poging gedaan. Met moeite doorgekomen. Bij vlagen zijn er nog wel interessante stukjes, maar grotendeels is het vrij cheesy qua script, bevat houterig, zielloos acteerwerk, plotholes, slechte pacing, veel expositie (via voice-over en inner monologues), verouderde special effects en goedkoop ogende kostuums en sets. Het verhaal deed me ook niet veel. Ik heb de boeken niet gelezen, maar ik begrijp dat deze versie van Dune veel van het source materiaal heeft aangepast of weggelaten en dat de film beter had kunnen zijn als de studio's zich er niet mee hadden bemoeid. De wereld lijkt me ook veel te complex om in 2 uur te vertellen. Hoe dan ook, het is duidelijk één van Lynch' slechtste films. Ik ga de nieuwe Dune nog wel een kans geven, misschien dat een moderne verfilming door Villeneuve de Dunesaga beter weet te vertalen naar het witte doek.

Redelijke film waarin de bewoners van verschillende planeten strijden om een magisch kruid. Een simpel plot, maar deze toch wat langdradige film zit iets te volgepropt en het wordt ook vrij rommelig gebracht. De hand van David Lynch is hier en daar zeker zichtbaar (en dan heb ik het zeker niet alleen over de cast). Groots opgezet met mooie decors en kostuums.

Het is eigenlijk nauwelijks mogelijk om deze film serieus te beoordelen op basis van de beroerde gekraste transfer van de Boxxz-DVD die het beeld niet alleen tot het 4:3-formaat bijknipt maar ook het geluid doffer maakt en de kleuren fletser. Daardoor ogen ook de sets goedkoper en de FX knulliger dan ze misschien in werkelijkheid zijn, en zo lijkt alles meer op een TV-film met zeer beperkt budget of een goedkope fifties-B-horrorfilm dan op een grote bioscoopfilm met bijbehorende gepaste production-values (zodat de CGI van de ruimteschepen me doet denken aan Pigs in space, hoewel de zandworm er dan weer redelijk goed uitziet).         Wat ik wèl kan zien is dat van de talloze bekende namen in de cast eigenlijk alleen Jürgen Prochnow en de gruwelijk mooie Francesca Annis overtuigen dankzij hun koninklijke gravitas, Kenneth McMillan is heerlijk onsmakelijk en Sting oogt lekker gemeen, maar Kyle MacLachlan is tamelijk inadekwaat (en zijn enorme haardos helpt ook niet, maar goed, dat zijn voornamelijk de eighties debet aan). De algemene knullige sfeer zorgt er uiteindelijk vooral voor dat er voor mij geen spoor van mysterie of romantiek in de film zit, waardoor eigenlijk alle hoop op ware grootheid vervliegt. Gelukkig wordt hij ook nergens echt saai, zodat ik de 130 minuten toch redelijk probleemloos (en ook al meerdere malen) heb kunnen uitzitten, maar ik gevoel niet de minste aanvechting om op te zoek te gaan naar de extended en/of opgepoetste versie.