Royal Wedding (1951)

Tom Bowen: You should have seen your face when you saw me. Anne Ashmond: How did I look? Tom Bowen: As if I were a dentist. Wij hebben hier thuis juist digitale televisie geïnstalleerd met het filmkanaal TCM erbij. Ik was wat aan het zappen en zag dat deze binnen enkele minuten ging beginnen dus bleef ik maar kijken. Het verhaal is ten eerste niet veel soeps. Het hele variétéact gebeuren tussen broer en zus lijkt meer een subplot te zijn om Fred Astaire zoveel mogelijk te laten dansen. Maar dan bedoel ik echt zoveel mogelijk omdat hij om de 5 minuten wel in spontaan zingen of dansen uitbarst en dat begint na een tijd wel te vervelen, al zitten er best wel knappe scènes tussen zoals het dansen op het plafond (op zich ook wel zeer knap gedaan door een camera, bijhorende cameraman en de kamer te laten ronddraaien in een kooi met een diameter van 6 meter) en het leuke dansje tussen Astaire en de kapstok. Fred Astaire is hier meer gecast voor zijn danspasjes want acteren is er niet echt bij. Gelukkig blinkt hij in het andere dan wel weer hard uit. Jane Powell daarentegen kan ook goed zingen maar zorgt er dan ook nog voor om een deftige prestatie neer te zetten. De bijrollen zijn ook goed te doen. Vooral de zogenaamde tweeling Irving Klinger / Edgar Klinger gespeeld door Keenan Wynn was wel leuk. Het is me wat teveel om een dik anderhalf uur naar een dansende Fred Astaire te zien zelfs al kan hij het nog zo goed. 2*

Goeie film over broer en zus in de entertainmentindustrie die optreden bij een Koninklijk huwelijk. Een mager verhaaltje, maar deze kleurrijke musical wordt met genoeg charme gebracht. De danskwaliteiten van Fred Astaire stellen allerminst teleur. Beste scene is zondermeer de scene met de draaiende kamer (technisch knap gedaan).

Een musical die niet meteen zal worden gezien als een hoogtepunt in de carrières van Fred Astaire en producer Arthur Freed, maar er zijn toch genoeg sterke momenten: Astaire die in zi'n eentje in de fitnessruimte van het cruiseschip danst, het kluchtige ruzie-duet How could you believe me when I said I love you when you know I've been a liar all my life? waarin Jane Powell Astaire uitstekend partij biedt, het kleurrijke I left my hat in Haiti, en natuurlijk Astaire die tegen de muren en het plafond op danst tijdens You're all the world to me. Om de plot hoeven we het dit keer niet te doen, dus na de ene dansscène wacht ik maar op de volgende en probeer me ondertussen niet te ergeren aan die trillende zangstem van Jane Powell. Gelukkig kan die zoals gezegd uitstekend dansen, en met de grappige dubbelrol van Keenan Wynn en de zwoele blikken van Peter Lawford erbij valt er genoeg te genieten. En dan heb ik het er nog niet eens over gehad dat Freds "love interest" in het echt de dochter van Winston Churchill is! Geen klassieker, maar zeker leuk.