Cabaret (1972)

Merkwaardige, inhoudelijke musical (met het sterkopkomend Nazisme in het Berlijn van de laat dertiger jaren) met prachtige nummers ("Maybe this Time", "Money makes the World go round" en vooral "Come to the Cabaret") en een weergaloze Liza Minnelli. Ik hoor nog Jo Röpke in zijn programma "Première" zeggen toen de film werd voorgesteld, : "Kijkt u mee naar dit ongelooflijk buitengewoon natuurtalent ". Een te genieten musical, niet dwaas zoals velen, maar een geloofwaardige story.

Matige mix. De eerste keer dat ik Minnelli bezig zag in een film. 't Is makkelijk te zien hoe mensen een hekel aan haar kunnen hebben want ze is wel érg aanwezig, maar in deze Cabarat paste het wel bij de rol die ze op zich nam. Dan vond ik York storender. Beetje saaie vent. De cabaret stukken zijn veruit het beste aan deze film. Grey doet het geweldig, de nummers zijn komisch, creepy en smerig tegelijkertijd. Daarbij sluiten zo ook nog best goed aan bij wat er gebeurt in het verhaal (en daarrond). De relatie tussen de drie was minder boeiend, vooral in het tweede uur wanneer het plots allemaal wat dramatischer moet. Ook de opkomst van de Nazi's in de achtergrond is eerder een vervelende afleiding dan dat het echt wat toevoegt. Zo begint het tweede uur wel aardig te slepen, al is 120 minuten voor een film als deze ook gewoon wat te lang denk ik. Linn merkte al op (naast mij op de bank dan) dat een remake van Luhrman deze film goed zo doen, daar ben ik het helemaal mee eens. Fosse doet z'n best wel om het zwierderig en bombastisch in beeld te brengen, maar het oogt soms iets te goedkoop. Veel goede bedoelingen, maar met een Moulin Rouge in het achterhoofd kan dit véél beter. Musical stuk is best aardig, de verhaallijn doet de film serieus tekort. 1.5*

Ik hou wel van musicals, maar bij films als dit (en dan denk ik ook aan Moulin Rouge) is het TE bombastisch. Neem me mee naar een sprookjeswereld, naar fantasie met een beetje drama, naar een episch verhaal, … Maar geen surrealistische wereld voor mij. Waarmee ik wel begrijp waarom deze musical net in de smaak bij anderen zal vallen. Moulin Rouge is ook een populaire film voor velen. De figuren in het Cabaret zeggen me niets, Liza Minelli valt nog best mee maar kan best wel druk doen. En Michael York is niet bepaald een boeiend figuur. De film is nogal gedateerd en als er wat kan bijgeschaafd worden is dit één van de weinige musicals die best wel eens de moeite zou zijn in een remake. Ik mis trouwens het contrast met de nazi's op de achtergrond. Het blijft iets te veel op de achtergrond om echt van belang te zijn.