The Iron Lady (2011)

“If you want to change this party, lead it. If you want to change the country, lead it.” Degelijk biopic over Margaret Thatcher. Iets te degelijk, en de raamvertelling kon me ook niet echt bekoren. Iets meer aandacht voor Thatcher's politieke carrière, en iets minder scènes met Thatcher die aan Alzheimer lijdt, had de film goed gedaan. Streep weet een hallucinerende Thatcher goed te spelen, maar zulke scènes zaten er gewoon te veel in. De scènes in het Britse Lagerhuis, Thatcher´s speeches en haar politieke teloorgang zijn hoogtepunten in de film.

Abi Morgans weinig opzienbarende scenario gebruikt de Alzheimer van Margaret Thatcher [Meryl Streep] in haar laatste levensjaren als ankerpunt voor een serie flashbacks waarin de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven, maar vooral uit de carrière van de eerste (maar niet laatste) vrouwelijke Britse Prime Minister aan ons voorbij razen. Alexandra Roach overtuigt als de jonge ‘Maggie’ en Jim Broadbent is ideaal gecast als echtgenoot Denis, maar het is de vrijwel onherkenbare Streep (daarbij enorm geholpen door de Oscar®winnende make up van Mark Coulier en J. Roy Helland) die dit werkelijk memorabel maakt. Haar rol vereist niet alleen dat ze een vrouw moet spelen in de kracht van haar leven en in haar breekbare latere jaren. Ze moet ook nog overtuigen als één van de meest iconische en herkenbare vrouwen uit de recente geschiedenis, die bovendien haar stemgebruik leert aan te passen. Het leverde Streep dan ook terecht haar derde Oscar® op.

Ik ben zeker géén liefhebber van Meryl Streep. Laatst ben ik een film met haar halverwege gestopt met kijken. Maar, ik moet het toegeven, in deze film speelt ze waanzinnig. Overtuigend en niet 'typisch Meryl' wat voor mij een compliment is. Ik vindt de film als biopic niet zo geslaagd. Je leert veel over de oude, dementerende Thatcher, maar haar leven in de politiek komt gefragmenteerd en slechts oppervlakkig aan bod. Daarmee heb ik niet écht inzicht gekregen in de Thatcher van toen. Ik had graag beter willen begrijpen waarom ze deed wat ze deed, wat haar dreef, hoe haar relaties waren. Ik heb Thatcher alleen in mijn jonge kinderjaren meegemaakt, maar de film heeft me wel getriggerd om me er verder in te verdiepen. Daaruit heb ik geleerd dat er een vrji éézijdig beeld van de Iron Lady is neergezet en dat haar motieven niet altijd even eervol waren als wordt gesuggereerd. Jammer dat er zo weinig ruimte is voor de andere kant. Voor het leven van zo'n iconische vrouw had men beter een wat langere speelduur kunnen accepteren. Eigenlijk is het vooral een film over een zeer succesvolle vrouw die op oudere leeftijd dementie krijgt en hoe ze daarmee om gaat. Dat deel is aangrijpend is aangrijpend en komt goed binnen. Dat het Thatcher is, is misschien meer een bonus. Als biopic misschien een onvoldoende, als film wel geslaagd. 3,5 ster.