Rock Star (2001)

Ik stond best wel verbaasd van het acteerwerk van Mark Wahlberg. Wat zette hij die bloedfanatieke fan neer zeg. En zo mooi om die euforie te zien als hij de nieuwe zanger mag worden. De mallemolen waar hij daarna in terecht komt werd heel goed neergezet. Al kan ik me het nog heftiger voorstellen dus ze hebben het naar mijn idee nog aardig braaf gehouden. Als ik die verhalen van Led Zeppelin hoorde wat er back stage gebeurde dan is dit toch wel behoorlijk braaf gebleven.

Wauw is dat alweer zo lang geleden. Op zich vind ik het best een goede film. Mooi gespeeld, vakwerk, eigenlijk geen speld tussen te krijgen. Behalve dat het allemaal wel wat erg mat is qua verhaal. Weinig opzienbarends - dat wil zeggen, gegeven het onderwerp en de titel zijn alle clichés al mijlenver van te voren zichtbaar. Daardoor eigenlijk toch wat saai. En hoewel de muziek op zich wel ok is is dat ook niet echt een reden om je er nog eens aan te wagen. Viel me wat tegen, dus. Ik had in mijn herinnering een positiever beeld van deze prent.

“Dream big. Live the life.” Redelijk. Acteurs als Wahlberg, Aniston en West proberen het wel, maar ze kunnen niet verbloemen dat Rock Star een wat bloedeloze en inspiratieloze film is over een leadzanger van een coverband, die opeens beroemd wordt en te maken krijgt met de schaduwkanten van het rocksterleven. Dit is al vaker gedaan, en Rock Star brengt wat dat betreft weinig nieuws onder de zon. Het lijkt soms meer op een concertregistratie dan een echte film over een band/leadzanger, en de personages blijven ook eendimensionaal.