Share
Genre: Drama
Duration: 90 minuten
Alternative titles: Pedal Dance / Petal Dance / ペタル ダンス
Country:
Japan
Directed by: Hiroshi Ishikawa
Stars: Aoi Miyazaki, Sakura Ando and Kazue Fukiishi
IMDb score: 6,7 (435)
Releasedate: 19 April 2013
Petaru Dansu plot
Jinko (Miyazaki) and Motoko (Ando) are two women who have been friends since college. They hear a rumor that their friend Miki (Fukiishi), who lives in northern Japan, jumped into the ocean to kill herself. The two embark on a journey to see her. During the journey, they meet another woman (Kutsuna), who eventually joins them.
Reviews & comments
BBarbie
-
- 12893 messages
- 7675 votes
Mijn tweede Ishikawa. Vond ik Su-ki-da nog een aardige film zonder dolenthousiast te worden, dat kan ik van Petal dance niet zeggen. Na een half uur heb ik de film uit verveling stopgezet om eerst wat reacties van dit forum te lezen. Die beloofden hier en daar beterschap voor de rest van de film, maar helaas … de grauwe lijn uit het begin wordt gewoon doorgetrokken. Het is een grijze film met een vier grijze jonge vrouwen over wie we aan het begin niets weten en aan het eind niet veel wijzer geworden zijn. Geen verhaal, geen karakterontwikkeling, weinig dialoog, veel gegiebel. De in dit forum veelgeprezen cinematografie overstijgt naar mijn mening nauwelijks de vakantieopnamen van een wat meer geoefend lid van de plaatselijke videoclub, mits voor hem of haar de juiste locaties voorhanden waren. De minimalistische soundtrack voegt ook al weinig toe. Kortom, een saaie film die nergens over gaat en ook qua opnamen allerminst tot de verbeelding spreekt. ’n Beetje zonde van mijn tijd.
My second Ishikawa. Although I thought Su-ki-da was a nice film without becoming overly enthusiastic, I can't say the same about Petal dance. After half an hour I stopped the movie out of boredom to first read some responses from this forum. They promised improvements here and there for the rest of the film, but unfortunately ... the gray line from the beginning is simply continued.
It is a gray film with four gray young women about whom we know nothing at the beginning and are none the wiser at the end. No story, no character development, little dialogue, lots of giggling. In my opinion, the cinematography much praised in this forum hardly exceeds the holiday recordings of a more experienced member of the local video club, provided that the right locations were available for him or her. The minimalist soundtrack doesn't add much either.
In short, a boring film that is about nothing and does not appeal to the imagination in terms of shots. A bit of a waste of my time.
mjk87 (moderator films)
-
- 13569 messages
- 4058 votes
Het liedje I Want You (She's So Heavy) van The Beatles duurt bijna 8 minuten en de laatste minuten is er een repeterende riff als een mantra waar je haast van in trance raakt. Tot die zomaar ineens stopt als kant A van de LP op is. Bij deze film moest ik daaraan denken. Niet dat je in een trance raakt, wel dat je heerlijk wegglijdt in de film en aan het eind abrupt eruit komt omdat de film ook ineens stopt: ik vond deze film echt geweldig. Het duurt wel een minuut of 20 voor je er echt in komt, dat eerste stukje is goed maar nog niet heel bijzonder, maar eenmaal als de vrouwen op reis gaan, ga je als kijker mee. Het is vooral het ritme en de rustige toon die het hem doen met mooi onderkoeld acteerwerk dat veel geloofwaardiger voelt dan groteske huilscènes. Je hebt ook het gevoel met normale mensen vandoen te hebben, die toevallig één in hun midden hebben waar het minder mee ging. Er wordt niets uitgelegd maar gaandeweg kom je er wel achter wat er speelde. Dit is geen film van grote gebaren of één die het enorm van plot moet hebben. Nee, gewoon een portret van mensen die elkaar opzoeken omdat je dat als mens af en toe nodig hebt. En ik als kijker heb dat gewoon af en toe nodig, zo'n film. Prachtig geschoten ook. De kleuren lijken volledig verdwenen met alleen hele lichte frisse tinten grijs, blauw en bruin. Dat maakt de film juist niet deprimerend maar enorm zacht, net als de geluiden die ook wat zijn weggedrukt. Verder prachtige beeldcomposities; over elk shot lijkt nagedacht. En je mag ook nog naar 4 aantrekkelijke jonge vrouwen kijken. 4,5*.
The song I Want You (She's So Heavy) by The Beatles lasts almost 8 minutes and in the last few minutes there is a repetitive riff like a mantra that almost puts you in a trance. Until it suddenly stops when side A of the LP is finished. This movie made me think of that. Not that you fall into a trance, but that you slip wonderfully into the film and come out abruptly at the end because the film suddenly stops: I really loved this film.
It takes about 20 minutes before you really get into it, that first part is good but not very special, but once the women start their journey, you as a viewer go along with them. It is mainly the rhythm and the calm tone that allow him to deliver beautifully understated acting that feels much more believable than grotesque crying scenes. You also have the feeling that you are dealing with normal people who happen to have one in their midst who was not doing so well. Nothing is explained, but gradually you find out what was going on. This is not a film of grand gestures or one that relies on a huge plot. No, just a portrait of people who visit each other because you, as a human being, need that every now and then. And as a viewer I just need that every now and then, a film like that.
Beautifully shot too. The colors seem to have completely disappeared with only very light, fresh shades of gray, blue and brown. That makes the film not depressing but extremely soft, just like the sounds that have been suppressed somewhat. Furthermore, beautiful image compositions; every shot seems thought through. And you also get to look at 4 attractive young women. 4.5*.
Fisico (moderator films)
-
- 9201 messages
- 5054 votes
Mooie trage poëtische film die rustig verder kabbelt. Moeilijk ook voor mij om aan te duiden wat nu net voor mij de film geslaagd maakt. Het is misschien een combi van wat van alles: visueel, thematisch, de rust, hoe het in beeld werd gebracht. Een film met een minimalistische stijl waarbij net andere zaken extra krachtig naar boven komen en je weten te raken. Een less is more principe. Het is eerder een gevoel dat je ervaart bij de film, maar iets dat ik minder goed kan benoemen.
Beautiful slow poetic film that moves along quietly. It is also difficult for me to pinpoint what exactly makes the film successful for me. It may be a combination of a bit of everything: visual, thematic, the tranquility, how it was depicted.
A film with a minimalist style in which different things emerge extra powerfully and manage to touch you. A less is more principle. It is rather a feeling that you experience during the film, but something that I am less able to describe.
Latest News
2024's biggest movies - Everything you need to know about Beverly Hills Cop: Axel F
It's Always Sunny in Philidelphia Streaming UK: How to watch
Mark Wahlberg confirms why he wasn't in Ocean's Eleven
WATCH: The terrifying new trailer for Speak No Evil starring James McAvoy
More to explore
Mizu no Onna
Drama / Fantasy, 2002
Any Way the Wind Blows
Drama / Comedy, 2003
3 comments
Kûchû Teien
Drama, 2005
Tonî Takitani
Drama, 2004
3 comments
Kibô no Kuni
Drama / Scifi, 2012
Offscreen
Horror / Drama, 2006
Related keywords
Trending Movies
About MovieMeter
MovieMeter aims to be the largest, most complete movie archive with reviews and rankings, in the World. Our team of journalists delivers the latest news for movies and TV shows. Click here to read more about us.
Social media
- Sign up |
- Contact Us |
- About Us |
- Advertise |
- Privacy |
- Disclaimer |
- RSS Feed
© 2024 MovieMeter B.V.