Dangerous Minds (1995)

De film kreeg heel wat bagger over zich heen maar vond hem wel goed. Het is zeker geen film om erg serieus te nemen met dit brave schooljuffrouwtje die met haar inlevingsmethodes stilaan de aandacht van een zootje ongeregeld krijgt. Echt geloven dat dit zou werken deed ik niet altijd. Dangerous Minds is bijwijlen vrij sentimenteel en toch ook niet zo oppervlakkig als het er soms uitziet : enkele achtergronden van jongeren worden uit de doeken gedaan en vond het idee dat een leraar: 1) jongeren zelfvertrouwen moet meegeven en 2) op een neutrale manier om ieder van hen moet geven ongeacht hun sociale achtergrond wel terecht. In dit opzicht heeft de film de beste bedoelingen en maakte dit voor mij iets beter dan heel wat andere high school films, maar toch nog niet zo verfijnd als Lean On Me, Dead Poet's Society of Entre Les Murs. Vind het ook één van Pfeiffers betere rollen.

“There are no victims in this classroom.” Deze film blijft wel zijn charme behouden. Erg vaak gezien en vooral de rol van Pfeiffer blijft goed. Ze draagt deze film en wordt ondersteunt door een stel jonge acteurs. En klas met probleemjongeren begint Louanne (Pfeiffer) steeds meer te waarderen, en krijgen door het bestuderen van poëzie weer een doel in hun leven en hoop op een betere toekomst. Origineel is het niet en Dangerous Minds schuwt het sentiment niet. Maar de wisselwerking tussen Pfeiffer en de jonge acteurs werkt goed en vormt de basis voor een vermakelijke film. Het einde wordt wat afgeraffeld, maar het is feel good en dat werkt goed hier.

Aardige film over een ex-marinier die als lerares gaat werken voor een klas met moeilijke leerlingen. Niet bepaald de eerste en zeker niet de beste leraar/leerling film. Het verloop is dan ook voorspelbaar. Toch kijkt het redelijk gemakkelijk weg. Uiteraard helpt de hoofdrol van Michelle Pfeifer hierbij en ook de fijne jaren '90 hip-hop georienteerde soundtrack. Een kleine 3.0 sterren.