El Hijo de la Novia (2001)

Net als pieter_kerkhof moest ik ook aan Suarez denken bij het zien van de hoofdpersoon. Een film die het erg moet hebben van de interacties tussen de personages. Dat komt ook wel oprecht over, en is in bepaalde gevallen ook best ontroerend, met name wat betreft het oude stel. Helaas heeft de film wel degelijk inkakmomentjes, en visueel is de film ook behoorlijk dor. Eén moment staat me wel bij, met de intercom, maar voor de rest gebeurt er visueel maar weinig. Jammer, want dat helpt soms om door de momenten die plottechnisch wat saaier zijn heen te raken. Omdat de film qua plot dus ook niet volledig weet te boeien, valt de score nogal laag uit. 1,5*.

Prachtige film die mij vast niet als enige op het verkeerde been heeft gezet met de titel, want met zo'n titel verwacht je een doorsnee komedie, en deze film is verre van doorsnee en beslist geen popcornvermaak. De titel dekt dan ook totaal niet de lading van deze film. Het staat bekend als een van de beste Argentijnse films, en met deze regie (Campanella) en topcast kon het ook niet mis gaan. Darín speelt zoals altijd sterk en Norma Aleandro (als oma) en Héctor Alterio (als opa) weten te ontroeren. Dit is geen komedie maar een variant op Amour met een komische noot. In de film zien we de personage van Darín als een gescheiden man in een midlifecrisis, met een moeder (Norma Aleandro) die aan Alzheimer leidt, en een vriendin en parttimedochtertje die niet de aandacht krijgen die ze zouden moeten krijgen. Ook die twee laatstgenoemde rollen worden overigens heel sterk en realistisch gespeeld. Het script en de dialogen leveren talloze fraaie momenten op waar je soms een brok in de keel van krijgt, zoals wanneer oma terug naar het bejaardenhuis gaat waar ze is vergeten dat ze geplaatst is en dan zegt: "ik laat opa hier niet achter hoor". Prachtige film, de twee uur vlogen voorbij. 4,5*

Meestal liggen oudjes me wel en ook Ricardo Darin. Die laatste wordt hier trouwens verleken met Luis Suarez, daar heeft hij inderdaad iets van, maar ik had de link nooit gelegd. Wellicht omdat ik Darin vrij hoog heb zitten en hem echt als een steengoed acteur beschouw. Op één of andere manier raakte ik hier nooit echt in de film. Ik kan moeilijk uitleggen waarom. Ik ben Darin gewend in een meer serene rol, maar vond hem hier noodgedwongen door zijn rol weliswaar ontzettend druk. Het oudere koppel is inderdaad aandoenlijk. Beetje cliché allemaal. Ik zag er meer aangrijpende films over dementie.