Unstoppable (2010)

Het verhaal is karig, de setting is klein, en de geloofwaardigheid valt te betwisten. En toch zijn ze er in geslaagd er een uiterst boeiend spektakel van te maken. *3,5

Typische Tony Scott. En dat is niet iets waar ik het warm van krijg. Het spreekt voor de beste man dat hij steeds weer herkenbare films heeft weten maken, aan een eigen stempel ontbreekt het geenszins. Het is alleen niet mijn ding. Unstoppable is zoals de meeste van zijn films één drukke, hippe bedoening, waarin Scott wederom zijn favoriete trucjes uit de kast haalt: filters, vluchtig camerawerk, nerveuze montage, een arrogante maar stoere Denzel Washington, .. In zijn genre zal het ongetwijfeld wel liefhebbers hebben, ik kan er niet echt van genieten. Een film als deze wordt al snel vermoeiend, te meer ook omdat het steeds maar weer dezelfde trucjes zijn. Ondertussen wordt je dan doodgeslagen met Amerikaanse onzin over al dan niet verscheurde gezinnen of relaties. Ik was blij alleszins dat de trein toch niet zo unstoppable bleek. 2

Formulematige actiethriller – “inspired by true events” – waarin een machinist [Ethan Suplee] een grove beoordelingsfout maakt waardoor een goederentrein met chemische en explosieve stoffen onbemand en op hoge snelheid over het spoor raast. In een race tegen de klok moet spoorwegbeambte Connie [Rosario Dawson] proberen alle treinen op dat traject veilig om te leiden én ervoor te zorgen dat iemand aan boord weet te komen voordat de trein een scherpe bocht in een stad bereikt. Gelukkig zijn daar Frank Barnes [Denzel Washington], een oude rot in het vak en Will Colson [Chris Pine], een beginnende conducteur. Scott gooit zijn trukendoos helemaal open in deze technisch goede gemaakte, onderhoudende film, maar het scenario barst van de clichés waaronder de vermoeiende barrage aan journalisten die ons in fictieve nieuwsverslagen uitleggen hoe het er voor staat.