The Night Comes for Us (2018)

Net als The Raid, maar dan iets meer wisseling van locatie, enkele rustmomenten meer en vooral stijvoller gefilmd. Vooral de avonden zijn sfeervol met alle kleurrijke plaatjes. Maar verder wederom een film die ik na een uur wel heb gezien. Hard en vaak ook gewoon grappig en inventief hoe men elkaar bloederig afslacht, maar het tempo van de film blijft eentonig en het blijft veelal vuistgevechten of iets met messen. Het tweede uur is gewoon weer een herhaling van zetten en de rustige momenten kunnen nauwelijks boeien. 3,0*.

Botter dan dit wordt het waarschijnlijk niet binnen het aktiegenre. Bloederiger ook niet. De plot, hoewel helemaal niet zo slecht, komt duidelijk op de tweede plaats, net als het akteerwerk. Het zo lomp en confronterend mogelijk in beeld brengen van bikkelharde aktiescenes is waar de film om draait, en op dat vlak is dit indonesische werkje behoorlijk geslaagd te noemen. Tegen het einde zeurt de boel, net als bij voorganger Headshot, te lang door, maar tot die tijd valt er veel te genieten. Als je tenminste van ultragewelddadige en bloederige toestanden houdt.

Uitstekende actiefilm in de lijn van de 2 The Raids, met dien verstande dat deze film nogal bloederiger is en soms zelfs schurend tegen de horror aan. Veel verrukkelijke inventiviteit bij meerdere vechtscenes (Er worden trouwens evenals aan het begin van de eerste The Raid ook nogal wat kogels afgevuurd soms ook met bruut venijn), waarbij ook geregeld te pas en te onpas toevallig aanwezige attributen worden aangegrepen om mee de opponent proberen uit te schakelen. Ook met stoere, sexy dames die eveneens van wanten weten. De choreografie bij de vechtscenes ook hier uitmuntend. De film doet op enkele scenes na ook amper aan adempauze, en zou wellicht daarmee voor sommigen van een teveel van het goede bezwaarlijk enerverend kunnen wezen. Voor mij was dit een toffe film zonder een moment van verveling.