Aquaman (2018)

Het verhaal is volstrekt formulematig en het subplot rondom Black Mantis - dat vooral aanwezig lijkt om het diversiteitsquotum wat op te krikken - is zwak uitgewerkt. Dat Aquaman toch uit te zitten is, ondanks de overdadige speelduur, komt vooral door het vaak oogstrelende en inventieve ontwerp van de onderwaterwereld en de wezens die die wereld bevolken, vooral in het onvermijdelijke, epische slotgevecht. Qua special effects is dit dus absoluut de moeite waard, maar wie hoopt op inhoudelijke originaliteit komt er bekaaid van af in deze voorspelbare DC-verfilming.

"But Aquaman, you cannot marry a woman without gills?! You're from two different worlds!" Serieus, nooit gedacht dat een film waar de superheld op de leadzanger van Machine Head lijkt, zo saai zou kunnen zijn. Ze hebben duidelijk wel geprobeerd om met een semi-ruige, Venice Beach hipster look de meest nichterige der alle superhelden een beetje street cred te geven - zie ook de enorm kolderieke intro op de Russische duikboot, zelfs de knokpartijen in een gemiddeld Don Wilson vehikel zijn minder karikaturaal. Voor de rest: een nietszeggende aaneenschakeling van peperduur uitziende, maar steriele CGI-panorama's en een ophoping van mythologische nonsens. Alsof ze in elke scène weer een nieuw aspect aan de Atlantis folklore moeten verzinnen "ja maar, we waren vergeten dat de keizer der pantoffeldiertjes duizend jaar geleden in de strijd tegen de amfibie-hugenoten de magische zeewier-kroon heeft moeten afstaan!" Het zal allemaal wel. Ik begrijp niet eens hoe dat onderwaterimperium een paar weken kan overleven: na een 3 minuten durende veldslag lijkt zowat de helft van hun rijk verwoest. En wat voor een saaie boel ook, Atlantis! Het ziet er uit als een soort onderwater Dubai, met allerlei glossy structureren en pronkerige 'technologie'. Maar wat doen de inwoners als ze geen oorlog voeren? Hoe voorzien ze in hun onderhoud? Hebben ze een job? Welke vormen van vertier zijn er? Onderwatercasino's? Plankton-paddo's? Aquahoertjes? Allemaal gemiste kansen.

Ach Wan. Hij wist al eerder te verbazen door redelijk eenvoudig de overstap te maken van horror naar actie/thriller. In dat opzicht kon je dan wel enige hoop koesteren voor deze film. DC geeft z'n regisseurs ook iets meer vrijheid dan Marvel, dus ook dat sprak in het voordeel van deze film. Ergens is het ook wel lastig om deze film te beoordelen. Ik heb namelijk een hekel aan het hele grijze muis gebeuren van Marvel, het is duidelijk dat deze film daar niet aan wil meedoen. Aquaman is geen doorsnee superhelden film, jammer genoeg betekent dat niet meteen dat het ook een goeie film is. Wan heeft op zich wel genoeg lol met het materiaal, maar durfde blijkbaar die laatste stap niet te nemen. Namelijk wat een Waititi met Thor wel durfde: het gewoon aanpakken als rasechte comedy. Tuurlijk, zoals in alle blockbusters zijn er pogingen tot humor, maar het zijn momentjes, one-liners, afsluiters van scenes. De rest van de film is jammer genoeg bloedserieus, iets wat met deze catastrofale onzin echt geen goed idee was. Het verhaaltje is echt complete prul, de wereld waarin dit zich afspeelt werd mij ook nooit geheel duidelijk, de acteurs zijn echt triest, net als hun kostuums en het drama wordt zo serieus gebracht dat het amper te bevatten valt dat niemand in de productie op een bepaald moment gezegd heeft: "Dit kan echt niet jongens." Het lijkt bij momenten wel schooltoneel. Er zitten wel wat afzonderlijke momentjes in die cool zijn, maar het zijn echt shots en sequenties, niet eens scenes. Zo is de introductie van dat ding waar Aquaman op rijdt best cool, maar als je hem daar dan in z'n goud/groene pakje ziet opstaan is alle cool meteen weer verdwenen. Mnee, Wan heeft z'n best gedaan, maar was duidelijk niet de man voor dit soort films. Brak. 1.0*