Daglicht (2013)

De film begint heel boeiend als een puzzel of onderzoek. Een moeder met een autistische zoon komt er achter dat ze nog een broer heeft die ook autistisch is. Maar die broer zit wel in de gevangenis. Als advocaat wil ze zijn zaak heropenen. En dan neemt de film ineens een rare wending aan als een spannende thriller waarin ze bedreigd wordt als ze de zaak niet laat rusten. Dat is jammer, want daarmee wordt het ineens een ander soort film die ook niet meer over het autisme van haar zoontje gaat. Een hoop scenes komen ook ongeloofwaardig over en het verhaal wordt er zo zeker niet beter op. De clou van de film is dan echter wel weer heel verrassend en verklaart de wending van de film nog wel voor het grootste deel. Al blijft er nog steeds een hoop ongeloofwaardigheid aan de oppervlakte drijven. En dat is jammer, want daarmee is het toch niet die erg goede film die het aanvankelijk wel leek te worden.

Onverkwikkelijke historie met voldoende verrassende wendingen om het spannend te houden, al keek ik achteraf toch wel met wat ongeloof naar het verhaal op. Het acteren vond ik goed en die autisme-aanvallen vormden indrukmakende scenes. Aanvankelijk verliepen de overgangen en in het ineenvloeien van opeenvolgende scenes wat stroef, maar in zijn geheel toch wel een behoorlijk goede film.