Antitrust (2001)

Verhaal heeft wel wat weg van een spannend jongensboek. Film is niet onaardig.

Aardig plot, prachtige rol van Tim Robbins, goed spel van Ryan Philippe, sterke muziek, fraaie visuals. Veel kritiek hier op het feit dat de geeks er te mooi en te goedverzorgd uitzien: als ze er echter te sjofel en te ongewassen uitzagen zou de kritiek juist weer luiden dat ze er teveel als clichématige nerds uitzien. De twist dat niet alleen de vriendin maar ook nog eens de collega van onze held door Bill Gates, ik bedoel natuurlijk Gary Winston zijn ingehuurd zag ik niet aankomen. Spijtig van het slot: er zit weinig spanning in omdat we toch wel begrijpen dat het Milo wel zal lukken om zijn boodschap wereldkundig te maken, en het filmpje waarin hij zijn baas ontmaskert is ongelooflijk belazerd en vol onnozele herhalingen. Maar al met al toch zeer onderhoudend.

“We don't take anything seriously, unless it's on a hard drive.” Redelijk. De film wil je graag wijzen op de gevaren van de moderne technologie en social media, maar echt diep gaat het allemaal niet. Antitrust wil vooral een vlotte en moderne thriller zijn, maar spannend wil het helaas niet worden. Er worden wat moorden gepleegd, Phillippe wordt achtervolgt, en het grote bedrijf blijkt allemaal louche dingen te doen, maar ik had de hele tijd het gevoel dat er veel meer in had gezeten. Het grote plan van Winston zal in 2001 best indrukwekkend zijn geweest, maar bezien door de ogen van nu komt het wat oubollig en suf over. Het acteerwerk is wel dik in orde, en Tim Robbins als Bill Gates wannabe is goud.