Terrore nello Spazio (1965)

Ik heb nooit veel met scifi gehad en tijdens het kijken merkte ik wederom dat mijn tenen kromden van de leren pakjes en de lazerstralen. Het verhaal is nog redelijk origineel bedacht. De parasiet achtige aliens waren voor die tijd nog niet veel gebruikt denk ik (al zou ik het me kunnen voorstellen dat een van die lowbudget scifi's uit de jaren '50 dit ook al gebruikte). Visueel gezien mag de film er nog wel zijn. De sets, ook die op de planeet, zien er nog best mooi uit. De personages zijn alleen weer zo plat als wat en het wordt dan pas ook wat interessanter wanneer het geheimzinnige buitenaardse ras zich ermee gaat bemoeien. Een erg cheesy scifi/horror filmpje dat moeilijk vergelijkt kan worden met het overige werk van Bava.

Vreemde eend in Mario Bava's oeuvre. Al was hij natuurlijk gewoon een van de regisseurs uit de Italiaanse exploitatie industrie en niet perse een Horror-regisseur, wat natuurlijk wel zijn specialiteit was. In de jaren '50 en '60 was Sciencefiction mateloos populair en Italiaanse producenten zagen uiteraard potentieel in de populariteit van de Hollywood-producties. Terrore nello Spazio, in het Engels voornamelijk bekend als Planet of the Vampires, verteld het verhaal van twee ruimteschepen die op een noodsignaal reageren in een uithoek van het heelal. Eenmaal daar aangekomen krijgen ze technische problemen en beginnen crewleden zich vreemd te gedragen... Eigenlijk is dit zo'n beetje wat ik verwachte van Forbidden Planet. Een lekker sfeervol oud filmpje met een mysterieus plot. De briljante cinematografie en het kleurgebruik van Mario Bava geven de film een erg sterke uitstraling. Daarbij was het interieur van het ruimteschip en het oppervlak van de planeet best indrukwekkend. De planeet deed een beetje denken aan een kleurrijke variant op het maanlandschap in zoals Hergé dat in het Kuifje-album Mannen op de Maan getekend had. De soundtrack bestaat uit een sfeervol sounddesign van Themerins en Moog-synthesizers. De gelijkenissen met Alien vallen meteen op, Terrore nello Spazio was dan ook een grote inspiratiebron voor die film. De opzet van het verhaal is het zelfde en er zijn erg veel overeenkomsten in het plot als je erover nadenkt. Visueel zijn shots van het schip ook bijna identiek en zitten er in beide films skeletten van grote mensachtige aliens die eerdere slachtoffers. De miniaturen waren net niet realistisch genoeg, de kostuums behoorlijk fout en het verhaal uiteindelijk toch een beetje afgezaagd (het zijn namelijk geen echte vampiers). Het tempo was ook eigenlijk net wat te traag. Toch best een vermakelijke SF-film van Bava.

Mario Bava - in space. Deze film is duidelijk op een budget van nul gemaakt, ondanks dat Mario Bava er met kundige trucjes en goed filmwerk alsnog wat van probeert te vermaken. De mistmachines staan vol aan zodat er zo weinig mogelijk van de planeet daadwerkelijk in beeld hoeft, en de aliens zijn een soort van ruimtevampieren die de crew geestelijk gaan bezitten, en zodoende er dus gewoon uit kunnen zien als elk ander crewlid. Maar desondanks blijft het er op momenten toch wel erg goedkoop eruit zien, ook met de ontzettende cheesy ruimte-uniformen waarin men rondloopt, al doet Bava nog zo z'n best. En, toegegeven, op andere momenten heeft hij duidelijk wel succes: soms ziet de wereld er dan ook wel weer interessant en onaards uit. Het verhaal doet wel wat aan The Thing denken, en schijnbaar is er ook door Ridley Scott goed naar deze film gekeken. Het is verder best wel leuk gedaan, maar de bedoelde paranoia kwam bij mij toch niet helemaal over en het was wel erg traag. Maar een voldoende, dat wel.