Uprising (2001)

Best een aardige film, interessant gegeven maar hier en daar toch wat haperende uitvoering. Films met een historische basis hebben vaak et probleem dat er heel veel verteld moet worden in een relatief korte tijd. Er komen veel verschillende personages voorbij en verhaallijntjes of incidenten die historisch van belang zijn geweest zijn niet altijd per definitie boeiend voor in een film. Uprising kamt zeker met deze 2 problemen. De eerste helft duurt naar mijn smaak veels te lang, dit had makkelijk in een 20minuten verteld kunnen worden. Ik hoef niet helemaal uitgebreid uitgelegd te krijgen dat de Nazi's, huishielden als beesten in het Joodse Gettho van Warschau en dat dit leidde tot een verzetsgroep. Je mag als filmmaker best er van uitgaan dat een en ander wel bekend zal zijn bij de kijker. Schets de situatie en ga verder... De tweede helft komt wat mij betreft dan ook veel beter uit de verf. In dit gedeelte ligt de nadruk duidelijk meer op de actie. Het maakt de film spannender en historisch interessanter omdat ik meer belangstelling heb voor hoe zo'n groep vanuit hun benarde positie acties voorbereidt en uitvoert en wat de reactie van de Nazi's hierop was. Daarnaast mist de film een duidelijk boeiend hoofdpersoon, die koek is over te veel karakters verdeeld waardoor het voor mij lastiger is me goed in te leven in de film. Het blijft zodoende helaas een wat droge registratie van feitjes. En dan die maffe accentjes... aub zeg Vooral door het sterkere tweede deel toch nog een 3* maar Uprising haalt het lang niet bij een film als The Pianist.

De opstand van de joden tegenover de nazi's is gek genoeg een onderbelicht gegeven in de holocaustfilms. Gek, aangezien Hollywood toch vooral graag verteld over de heldendaden die verricht werden in deze zwarte bladzijde van de geschiedenis of op zijn minst films maakt over de mensen die overleefden. Het is inde uitbeelding van de opstand dat de film het meest overtuigd. Helaas duurt het een tijdje voordat we daar zijn en het eerste anderhalf uur wordt gebruikt voor subplots en het opzetten van het hoofdplot. Langer dan nodig is. Toch zijn de opstandscènes overtuigend en geven ze een beeld van de situatie die op mij geloofwaardig overkwamen. Bijzonder gefilmd is het niet, het is iets teveel een brave tv-film om echt de ruwheid en smerigheid van dit gevecht weer te geven, maar het eindresultaat volstaat. Door het gebrek aan binding aan de te grote hoeveelheid personages die niet echt uitgewerkt worden mist echter een grotere emotionele waarde. De acteurs leverden ook geen bijzondere prestaties, al ligt dat denk ik meer aan het script dan aan hun talent. Toch is het vreemd dat twee subplots mij persoonlijk nog meer aanspraken, namelijk die van het hoofd van de Joodse Raad en de scènes waarin Der Ewige Jude opgenomen wordt. Beide onderwerpen verdienen eigenlijk een eigen film en ik weet niet waarom ze überhaupt in Uprising zijn opgenomen (heeft een tv-film als deze een verplichte lengte?), vooral omdat het verhaal rond Der Ewige Jude voor humor gebracht wordt, met een voornamelijk komisch spelende Cary Elwes. Past nogal vreemd in de rest van de film. Het is vooral een interessant historisch document dat constant blijft boeien, maar het verdient gewoon een betere, pakkendere en intelligentere uitwerking. Evenwel is het geen verspilling van tijd om hier naar te kijken. 3*

Oei ik was even bang dat de film een soort The Pianist zou worden, niet eens zozeer door de locatie maar vooral door de makkelijke manier waarop in het begin wordt ingestampt dat de Duitsers slecht zijn zoals het neermeppen van de vioolspeler. Gelukkig herpakt de film zich na een uur en krijg je een strijd voorgeschoteld tussen het verzet en de vijand. Vrij sober gefilmd maar dat past er wel bij, en hoe langer het duurt hoe spannender het wordt, goede opbouw dus. Hank Azaria in de rol van de leider springt het meest in het oog en weet me aardig mee te slepen. (Schwimmer kan ik helaas ook niet los zien van z'n Friends-rol.) 3 - 3,5