Share
Genre: Drama
Duration: 95 minuten
Alternative titles: The Hole / 洞
Country:
Taiwan / France
Directed by: Ming-liang Tsai
Starst: Yang Kuei-Mei, Kang-sheng Lee and Miao Tian
IMDb score: 7,4 (4.489)
Releasedate: 24 March 1999
Dong plot
"A search for intimacy in a world of disaster."
The new millennium is approaching. It rains for days on end and there is an unknown virus. Despite the advice to evacuate, a number of residents of an apartment building remain in their apartment. Rather than fix a leak, a plumber leaves a gaping hole in the floor of young Hsiao Kang. Kang peeks through this hole at his downstairs neighbor. She dreams of her upstairs neighbor Kang and glamorous musical numbers.
Actors and actresses
The Woman Downstairs
The Man Upstairs
The Customer at Market
Neighbor
The Kid
The Plumber
(voice)
(voice)
(voice)
(voice)
Reviews & comments
maxcomthrilla
-
- 15568 messages
- 2761 votes
Een waardige prequel op The Wayward Cloud! Tsai heeft enkele stevige missers op zijn naam staan, gelukkig laat hij hier weer eens zien waar hij zich mee bezig moet houden: het creëeren van een aparte wereld, zoals hij later ook zou doen in The Wayward Cloud, een festijn van droogte en watermeloenen gecombineerd met het thema eenzaamheid en leegte. In Dong regent het onophoudelijk en waart er een virus rond, wat ervoor zorgt dat de 2 hoofdpersonages hun dagen slijten in een bijna geïsoleerde omgeving en een aftands huis. De personages leven in zo `n ellendige wereld, dat je ze toewenst dat ze elkaar aan het einde van de film in de armen mogen sluiten. Tsai is een groot liefhebber van de jaren `60 of het nou om muziek of de nouvelle vague stroming gaat. De musicalintermezzo `s zijn stuk voor stuk geweldig ( Ik kwam niet meer bij na dat 1ste muzikale intermezzo: Oh Calypso! ) en houden samen met de gortdroge humor het tempo in/de aandacht bij, deze film. 4*
A worthy prequel to The Wayward Cloud!
Tsai has a few serious mistakes to his name, fortunately he shows once again what he should be doing: creating a separate world, as he would later do in The Wayward Cloud, a feast of drought and watermelons combined with the theme of loneliness and emptiness.
In Dong it rains incessantly and there is a virus floating around, which causes the two main characters to spend their days in an almost isolated environment and a dilapidated house. The characters live in such a miserable world that you wish they could hug each other at the end of the film.
Tsai is a great fan of the 60s, whether it concerns music or the nouvelle vague movement. The musical intermezzos are all fantastic (I couldn't recover after that 1st musical intermezzo: Oh Calypso!) and, together with the dry humor, keep the pace and attention of this film. 4*
Fisico (moderator films)
-
- 9218 messages
- 5064 votes
Moeilijk te doorgronden film, minder toegankelijk ook voor het grote publiek en eerder leunend op het artistieke aspect dan het verhaaltechnische. Vele lange shots waar je weinig meer kunt dan observeren. Observeren van weinig uitnodigende kale grijze huismuren met vocht en vuil. De constante toon van felle regenbuien op de achtergrond, (achtergebleven) bewoners die op zichzelf en met elkaar zijn toegewezen omwille van een uitgebroken virus (dat als plot niet wordt uitgewerkt, maar op de achtergrond speelt), en ga zo maar door. Klinkt allemaal nogal deprimerend en is het ook, ware het niet dat er af en toe opgewekte jolige disco- en dansnummers naar voren komen om het geheel wat extra zuurstof en schwung te geven. Alsof er tussen alle troosteloosheid steeds nog altijd dat sprankeltje hoop en vreugde te vinden is in een mensenleven.
Difficult to understand film, less accessible to the general public and leaning more on the artistic aspect than the technical aspect of the story. Many long shots where you can do little more than observe. Observing uninviting bare gray house walls with moisture and dirt. The constant tone of heavy rain showers in the background, (left behind) residents who are assigned to themselves and with each other because of an outbreak of a virus (which is not elaborated as a plot, but plays in the background), and so on.
It all sounds rather depressing and it is, if it weren't for the occasional cheerful, jolly disco and dance numbers that emerge to give the whole thing some extra oxygen and verve. As if, amid all the desolation, there is still that spark of hope and joy to be found in human life.
Movsin
-
- 7977 messages
- 8255 votes
Regisseur Ming-Liang Tsai lijkt hier wel een zeer naargeestig beeld te willen voorschotelen van de op til staande 21ste eeuw. Alleen al het geluid van de regen die gedurende de ganse film met bakken uit de lucht valt en binnenshuis nogal wat verwoest, is al van aard onrustbarend op de film te drukken. Een prachtig, expressieve film trouwens die heel wat thema's naar voren schuift zoals de dwingende richtlijnen van de overheid (water afsluiten, de regio verlaten,...), de economische groei die de kloof arm/rijk vergroot, gepaard gaand met een consumptiemaatschappij (de stapels poetsdoeken), de mensen die elkaar niet meer kennen in hun onbekwaamheid tot communicatie,.. En toch is er ook wat prettiger afwisseling zoals de variété-nummers ter ere van Grace Chang, een zangeres uit vervlogen tijden (Was het dan vroeger zo veel beter ?) en zeker de slotscène waar de uitgestoken arm toont hoe de mens in noodsituaties toch tot hulp bekwaam is. Zag van deze cineast alleen nog maar "What time is it there?". Een knappe film, maar deze Dong maakt nog meer indruk. Origineel van concept, stevig camerawerk en opbouw en heel wat thema's ter overpeinzing. Boeit van begin tot het slot, ondanks de vaak lange handeling in real time, dat eigenlijk het resultaat nog preciezer maakte en mij wel steeds kan bekoren;
Director Ming-Liang Tsai seems to want to present a very bleak picture of the upcoming 21st century. The sound of the rain alone, which falls from the sky during the entire film and destroys quite a bit of indoors, has a disturbing effect on the film.
A beautiful, expressive film by the way, which highlights many themes such as the mandatory government guidelines (shutting off water, leaving the region, etc.), economic growth that widens the rich/poor gap, accompanied by a consumer society ( the piles of cleaning cloths), the people who no longer know each other due to their inability to communicate,...
And yet there is also some more pleasant variety, such as the variety songs in honor of Grace Chang, a singer from a bygone era (Was it so much better in the past?) and certainly the final scene where the outstretched arm shows how people in emergency situations can still help is available.
All I saw from this filmmaker was "What time is it there?". A great film, but this Dong makes an even greater impression. Original in concept, solid camera work and structure and many themes to ponder.
Fascinating from beginning to end, despite the often long action in real time, which actually made the result even more precise and always appeals to me;
Latest News
2024's biggest movies - Everything you need to know about Beverly Hills Cop: Axel F
It's Always Sunny in Philidelphia Streaming UK: How to watch
Mark Wahlberg confirms why he wasn't in Ocean's Eleven
WATCH: The terrifying new trailer for Speak No Evil starring James McAvoy
More to explore
Seppuku
Drama, 1962
3 comments
Guizi Lai Le
Drama / War, 2000
Hadaka no Shima
Drama, 1960
3 comments
A Torinói Ló
Drama, 2011
Ruang Rak Noi Nid Mahasan
Drama / Romance, 2003
2 comments
Otoshiana
Drama / Crime, 1962
Related keywords
About MovieMeter
MovieMeter aims to be the largest, most complete movie archive with reviews and rankings, in the World. Our team of journalists delivers the latest news for movies and TV shows. Click here to read more about us.
Social media
- Sign up |
- Contact Us |
- About Us |
- Advertise |
- Privacy |
- Disclaimer |
- RSS Feed
© 2024 MovieMeter B.V.