A Feleségem Története (2021)

Goed, toegegeven. Misschien is het verhaal soms wat te lang, en kan er misschien wat eerder een punt achter het verhaal gezet worden. Als onze kapitein in wanhoop, daar misschien. De filosofische bespiegelingen in onze eigen taal helpen ook niet erg. Een beetje quasi diepzinnig gezever is altijd mooier in een vreemde taal. Frans, liever Duits of waarom niet voor de gelegenheid Hongaars? Léa Seydoux speelt, is de klassieke femme fatale, prachtig. Of is ze dat nu niet? Kijk, alleen daarom, omdat je dat na 3 uur nog niet weet is dit een mooie film.

Kapitein Jakob Störr [Gijs Naber], een zeekapitein uit de omgeving van Arnhem, verkondigt tijdens een ontmoeting met zwendelaar Kodor [Sergio Rubini] dat hij de eerste de beste vrouw die binnen komt lopen kan overhalen om hem te trouwen. Hij voegt de daad bij het woord en gaat met Lizzy [Léa Seydoux] een verstandshuwelijk aan. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en in de jaren die volgen leert Jakob enkele wijze, soms harde lessen over de liefde. Het is maar goed dat het verhaal is opgedeeld in hoofdstukken die beginnen met de les in kwestie, anders had ik helemaal geen idee gehad waar het over ging. Een brand op een cruiseschip zorgt voor het enige interessante moment in dit tergend trage, saaie en belachelijk lange (169 minuten) romantische drama over twee oninteressante, onaangename karakters. Enyedi probeert wat dingetjes uit en slaagt er in ieder geval in één van de meest smakeloze seksscènes ooit te maken. Bravo!

Ik dacht, toch maar proberen, ondanks de negatieve berichten hier. Heb met klamme handjes op de bank gezeten: dit is spannend!. Origineel verhaal natuurlijk, met een vleugje mysterie en prachtige cinematografie. Om je vingers bij af te likken. De opnamen zijn gemaakt in Malta, Boedapest en Hamburg. Vooral de opnamen in Hamburg zijn prachtig. Maar daar kijk je deze film natuurlijk niet alleen voor. Was onder de indruk van de rollen van Gijs Naber als de wat stroeve zeekapitein en de verleidelijke en mysterieuze Léa Seydoux, waarvan wij als kijker, maar ook de hoofdpersoon er niet achter komen welke rol ze nu precies speelt. Ik vond het spannend tot het einde. In feite ook een nogal een Nederlandse film, door de aanwezigheid van Naber, en diverse beschouwingen en dialogen in het Nederlands. Wel grappig, maar ben het met jorrit3 eens dat deze in het Duits of Hongaars beter hadden geklonken. Maar het is een Nederlandse zeeman, met een vleugje 'Vliegende Hollander', die greep op de gebeurtenissen poogt te houden. De opdeling in zeven hoofdstukken, die over je houding t.o.v. het leven gaan, vond ik goed gekozen. Moest zelfs een moment aan Slauerhoff denken, ook een zeeman. Het slot is sterk. Geen suffe verklaringen van een en ander. Als kijker mag je zelf het verhaal afmaken.