The Full Monty (1997)

Eén van mijn favoriete Britse films nog eens herzien. Als je hier niet vrolijk van wordt dan weet ik het ook niet meer. Full Monty is echt een geschikte therapie tegen somberheid en negatieve gedachten. Telkens ik die film zie voel ik me prima erna. Eén van de grote pluspunten is dat de humor niet grof en goedkoop is, wat wel makkelijk had gekund in een verhaal over werklozen die een stripact willen brengen. En dat is heus wel een serieuze drempel die moet overschreden worden. Dave die over zichzelf gecomplexeerd is en afhaakt toont een zeldzame gevoeligheid in die film. Ook met Gerald (toprol van Tom Wilkinson) amuseer ik me telkens weer... onder zijn schijnbaar ernstig voorkomen schuilt een verborgen lolbroek. En Carlyle natuurlijk, ergens een goede drommel die het slachtoffer is van de omstandigheden. Voeg er nog de opbeurende muziek erbij en je hebt een echte top-komedie!

Inmiddels alweer een oudje en al heel wat keren gezien, desondanks is The Full Monty toch altijd weer een vermakelijke en innemende film Luchtige doch redelijk straight on wordt het beeld van de ingestorte economie en werkeloosheid gebracht in Sheffield. What to do...? Is de vraag, het antwoord niet even logisch, vooral door de diversiteit binnen de groep, en hoewel het beeld en de charme die er is van de 'normale' man, is daar toch ook het beeld van een zeer onwaarschijnlijke groep met een bizarre ambitie. Een idee waar met horten en stoten en de nodige drempels naar toegewerkt wordt. De charme van de film is de sarcastische Engelse humor waar vooral het eerder genoemde, de onwaarschijnlijke en diverse groep mannen die toch eigenlijk heel wat moeten overwinnen om tot een bepaalde daad te komen. En laat daar nu net de innemendheid van de film in zitten. De dikke, de oude, de magere, enzovoort die hun zelf overwinnen en ontstijgen. Voeg daarbij een aantal acteurs in goede doen Addy, Carlyle en Wilkinson, een prima soundtrack en een aantal kostelijke scènes zoals Hot Stuff in de wachtrij, hoe de familie van Horse zich zit te vermaken tijdens de repetitie, hoe Gerald alles probeert te verbloemen, Lomper opbloeit en het uiteindelijke optreden, en je hebt een meer dan prima film. The Full Monty is daarmee wat mij betreft een kostelijk en vermakelijke film, met de nodige humor, een schare prima acteurs, fijne muziek zoals de swingband reggae achtige bewerking van de Rocky theme en voor een prima boodschap.

Een film die wel een belletje deed rinkelen, maar tegelijk een film waarbij ik tegelijk niet wist waarover hij ging. The full monty is eveneens een Engelse uitdrukking waarvan ik wel al van had gehoord, maar ik legde de link niet onmiddellijk. Eigenlijk is het een vrij luchtige ontspannen film omhuld met wat suikerlaagjes. Nochtans hebben de mannen in het gezelschap het alles behalve makkelijk en tiert de werkloosheid en dreigende armoede hoog in de verpauperde arbeiderswijken van de grijze stad Sheffield. Het is gewoon prima gebracht met een leuk verhaal, prima casting en vooral de nodige dosis (zelf)humor. Het is beslist geen volbloed komedie, maar die juiste snaren vind je wel geregeld terug in dergelijke Britse films. Je kan de film best als innemend en charmant bestempelen. De sfeer zit gewoon goed, net als de soundtracks die het in zich hebben om de ambiance erin te houden.