Four Rooms (1995)

Een anthologiefilm die zich afspeelt in een hotel. Het levendige en blijmoedige middelpunt van vier bizarre episoden is piccolo Tim Roth in een zeer aanwezige rol. Een goed acteur, die zich in deze film overgeeft aan een vorm van overacting die soms goed geplaatst is en een gulle lach oplevert, maar die ook regelmatig op de grens van irritatie balanceert. Zijn overdreven aangezette mimiek en overdreven gesticulatie zorgen op sommige momenten voor zoveel nervositeit en onrust, dat zijn performance teveel afleidt van het verhaal. Tim beheerst zijn grenzen niet. Op die momenten is Tim niet meer leuk en had ik Tim graag een corrigerende tik gegeven. "Four friends, telling four stories, making one film". Aldus luidt het motto van de film. De vier vrienden Allison Anders, Alexandre Rockwell, Quentin Tarantino en Robert Rodriguez regisseren onafhankelijk van elkaar vier verhalen. De uitgangssituatie is steeds hartstikke leuk. Tim Roth belandt in diverse hotelkamers in de meest vreemde situaties en moet zich daar uit zien te redden. Niet elk verhaal is even geslaagd. Over de momenten van irritatie die Tim Roth genereert, heb ik het al gehad. Daarnaast onderscheiden de verhaaltjes zich in kwalitatief opzicht. Eigenlijk is het enige echt geslaagde segment dat van Robert Rodriguez. “The Misbehavers” is een hilarisch filmpje met goed acteerwerk in een zeer geslaagde bizarre mis-en-scène. Ik heb er hartelijk om moeten lachen. Met enige goodwill zou je de bijdrage van Tarantino met de titel "The Man from Hollywood" nog als redelijk geslaagd kunnen kwalificeren. De goodwill ontstaat door de prettige dialogen en prima interacties tussen de personages. De andere twee episoden kunnen niet op veel bijzondere ingrediënten bogen en zijn gewoon onder de maat. Four Rooms is een middelmatig werkje.

Sluit me aan bij de rest van de negatieve comments, alles lijkt me al gezegd.