Bombshell (1933)

Jean Harlow is perfect als sexsymbool en fel omringde Hollywood-star, helaas in een film waarin het voortdurend onder elkaar gepraat en geroep alleen maar gaat vervelen.

In deze film worden de dialogen aan een duizelingwekkende snelheid afgevuurd waardoor je als kijker je hoofd er goed moet bijhouden om geen grappen en subtiliteiten te missen. De film deed me ook denken aan een toneelmatig blijspel, en het blijkt dat het inderdaad gaat om een bewerking van een theaterstuk. Het script heeft een zelfironische ondertoon waarbij realiteit en fictie omtrent Jean Harlow en haar personage Lola Burns verweven worden. Jean Harlow heeft zeker de juiste kwaliteiten als comedienne, al vind ik wel dat haar stem niet zo dragend is, en vind haar ook niet bepaald mooi voor een Hollywoodster van die allure. Ook de rest van de cast doet het prima inzake het debiteren van lange tekstrollen. Regie is in handen van de legendarische Victor Fleming en is op niveau. De openingsscene is een sterke starter. Bombshell is een pre-code screwball komedie die het waarmaakt wat mij betreft.

Erg drukke film en dat gaat op een gegeven moment een beetje op de zenuwen werken .